വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 7 [വെറും മനോഹരൻ] Climax] 459

അവൾ ചേച്ചിയെ ഫേസ് ചെയ്യാനാവാതെ, നാണവും ചമ്മലും നിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ, കതകിന്റെ പാളിയിലേക്ക് മറഞ്ഞു നിൽക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി….

ഇത് കണ്ട റോഷൻ ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… ചേച്ചിയുടെ അവസ്ഥയും വ്യത്യസ്ഥമായിരുന്നില്ല… തന്റെ ശിഷ്യയെ, താനും തന്റെ ശിഷ്യനും തമ്മിലുള്ള രതിസംഗമത്തിലേക്ക് സ്വാഗതം ചെയ്യാൻ ലജ്ജിച്ചു, അവരും മുഖം താഴ്ത്തി…

ഇരുവരുടെയും അവസ്ഥ കണ്ട റോഷൻ മെല്ലെ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ്, ശ്രീലക്ഷ്മിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

“വാ മുത്തേ…”, അവൻ വിളിച്ചപ്പോൾ അവളാദ്യം അകത്തേക്ക് വരാൻ ഒന്ന് മടിച്ചു… റോഷൻ കയ്യിൽ വലിച്ചു, അവളെ വീണ്ടും നിർബദ്ധിച്ചു.

ശ്രീലക്ഷ്മി മടിച്ചു മടിച്ചു മുറിയിലേക്ക് കടന്ന് വന്നു.. അവളെ നോക്കാനാവാതെ ചേച്ചി അപ്പോഴും മുഖം താഴ്ത്തി തന്നെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇത് കണ്ട്, വേണോ…?”, എന്ന ഭാവത്തിൽ അവൾ ഒരിക്കൽ കൂടി റോഷനെ നോക്കി.

അവൾക്ക് കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ധൈര്യം പകർന്ന റോഷൻ, അവളെ മെല്ലെ തള്ളി ചേച്ചിയുടെ ഒരു വശത്തായി ഇരുത്തി.. തുടർന്ന് അപ്പുറത്ത് അവനും ഇരുന്നു…

ഇരുവശത്തും ഇരിപ്പുറപ്പിച്ച തന്റെ ശിഷ്യരുടെ നടുവിലായി, രേഷ്മ ചേച്ചി… തുടർന്ന് നടക്കാൻ പോകുന്ന താണ്ടവമേളം ആലോചിച്ചപ്പോൾ, ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു കുസൃതിച്ചിരി തെളിഞ്ഞു.

*** *** *** *** ***

ആറാട്ടിനായി മൂർത്തി വെളിയിലേക്ക് എഴുന്നള്ളി… ചുറ്റും കൊമ്പ്-കുഴൽ നാദമേളങ്ങൾ മുഴങ്ങിക്കേട്ടു. തിടമ്പേറ്റിയ ആനയുടെ പിന്നാലെ, സകലമാന ഭക്തജനങ്ങളും പുഴക്ക് അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിത്തുടങ്ങി.

ഇതിനിടയിൽ നേരത്തെ കയ്യുരസ്സിയ തെണ്ടി, വീണ്ടും സന്ധ്യയുടെ പിന്നിൽ വന്ന് കുസൃതി തുടങ്ങി. അവന്റെ കടി പിടികിട്ടിയ സന്ധ്യ പെട്ടന്ന് ഒരു വശത്തേക്ക് മാറിയതും, അവൻ കുലച്ച കുണ്ണയും കൊണ്ട് പ്രമോദിന്റെ ചന്തിയിലേക്ക് വീണു..

“എന്താടാ…”, അവനെ നോക്കി പ്രമോദ് ചോദിച്ചു.

അവൻ ഒന്നുമില്ല’, എന്നും പറഞ്ഞ് ചമ്മിയത് കണ്ട സന്ധ്യ, ആരും കാണാതെ വാ പൊത്തിച്ചിരിച്ചു.

“അമ്മേ… സൂക്ഷിച്ചു…”, കൂട്ടത്തിൽ പെട്ട് ബാലൻസ് തെറ്റിയ അമ്മയെ താങ്ങിക്കൊണ്ട്, അഞ്ജു പറഞ്ഞു.

ഭാർഗ്ഗവി തലയാട്ടി… ആളുകൾക്കൊപ്പം അവരും പുഴക്കരയിലേക്ക് നടന്നു.

പുഴക്ക്, കുറച്ചപ്പുറമായി, വെടിക്കാരൻ കമ്പകെട്ടിന് കോപ്പ് കൂട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു…