വശീകരണ മന്ത്രം 11 [ചാണക്യൻ] 579

അൽപ നേരം കഴിഞ്ഞതും ഈറൻ കൈകളോടെ ഹാളിലേക്ക് അരുണിമ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.

മുടിയൊക്കെ ഉച്ചിയിൽ വട്ടത്തിൽ കെട്ടിവച്ചു വല്ലാത്ത ഒരു കോലത്തിലായിരുന്നു അവൾ.

കണ്ണിലൊക്കെ ക്രോധം എരിയുന്നുണ്ട്.

പതിവ് സ്ഥായി ഭാവമായ ഭദ്രകാളിക്ക് ഒരു മാറ്റവുമില്ല.

അനന്തു അവളുടെ വരവ് കണ്ടതും ആ ഇരുപ്പിൽ നിന്നും ചാടിയെണീറ്റു.

“ഡോ ഇപ്പോഴാണോ താൻ വരുന്നേ?എന്നെയിവിടെ നട തള്ളിയ പോലെ പോയതാ…………പിന്നെ മുങ്ങി നടക്കുവായിരുന്നല്ലേ ”

അരുണിമ കലിപ്പിൽ അവനോട് ചോദിച്ചു.

“അയ്യോ ഇല്ല അരുണിമ………..കുറച്ചു തിരക്കിലായിപ്പോയി അതാ വരാൻ പറ്റാത്തിരുന്നേ? പിന്നെ എപ്പോഴും അ വന്നാൽ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിലോ എന്ന് വിചാരിച്ചു”

അനന്തു തന്റെ ഭാഗം ന്യായീകരിച്ചു.

“ഹാ ശരിയാ……….എപ്പോഴും വന്നു കേറാൻ ഇതു തന്റെ ഭാര്യ വീടൊന്നുമല്ലല്ലോ………….എപ്പോഴും ഈ ബഹുമാനം കാണണം കേട്ടല്ലോ?”

ഒരു താക്കീത് പോലെ അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഉവ്വ്”

“ഹാ താൻ ഇവിടിരിക്ക്………….ഞാൻ പോയി റെഡിയായിട്ട് വരാം”

“ഇപ്പൊ വേദന കുറവുണ്ടോ?”

അനന്തു ഒരു സുഖാന്വേഷണത്തിന് തുടക്കമിട്ടു.

“ഹ്മ്മ് ”

ഒന്നു മൂളിയ ശേഷം അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി.

അപ്പോഴാണ് അനന്തുവിന് ശ്വാസം നേരെ വീണത്.

എന്തൊരു കോലമാണോ ആവോ പെണ്ണിന്?

കുളിച്ചിട്ട് കുറെ ദിവസമായിയെന്നു തോന്നുന്നു.

മുഖമൊക്കെ വരണ്ടുണങ്ങി ആ ഐശ്വര്യമൊക്കെ എങ്ങോ പോയ പോലെ.

അസൽ ഭദ്രകാളി.

അനന്തു പതിയെ ചിരിച്ചു.

“താനെന്താടോ തനിയെ ചിരിക്കുന്നേ? ഇനി ഇതിന് അര കിറുക്ക് ആണോ ദൈവമേ?”