വശീകരണ മന്ത്രം 9 [ചാണക്യൻ] 849

“മോനെ കണ്ണ് തുറക്കെടാ എന്നിട്ട് അമ്മയോട് മിണ്ട് ”

മാലതി പുലമ്പിക്കൊണ്ടു അവന്റെ മുഖം ഇളക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

ആ പിടച്ചിലിൽ അനന്തു പയ്യെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു.

അത് കണ്ടതും മാലതി ആഹ്ലാദത്തോടെ അവനെ നോക്കി.

അവൻ കണ്ണു മിഴിച്ചുകൊണ്ടു ചുറ്റും പരതി.

അത് കണ്ടതും ശിവയ്ക്കും സീതയ്ക്കും ആശ്വാസം തോന്നി.

“അമ്മേ ”

അനന്തുവിന്റെ ആ വിളി മാലതിയുടെ ഉള്ളിൽ കത്തിയെരിയുന്ന ദുഃഖത്തിന്റെ ഭാരം അല്പം കുറച്ചു.

“എന്താ മോനെ പറയ് ”

മാലതി സന്തോഷത്തോടെ അവനെ നോക്കി.

“എന്നെയൊന്ന് എണീപ്പിച്ചേ ”

അനന്തുവിൻറെ ചിലമ്പിച്ച ശബ്‌ദം അവരുടെ കാതിൽ പതിഞ്ഞു.

അത് കേട്ടതും അവർ അനന്തുവിനെ പയ്യെ എണീപ്പിച്ചിരുത്തി.

അനന്തു കഴുത്തിലൊന്നു തടവി.

“ശ് ശ് ശ് ”

നീറ്റൽ അനുഭവപ്പെട്ടതും അവൻ കഴുത്തിൽ നിന്നും കൈ പിൻവലിച്ചു.

അത് കണ്ടതും ശിവ അവന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.

“അമ്മേ ഏട്ടന്റെ കഴുത്ത് നോക്കിയേ..വിരലിന്റെ പാട് കാണാം ”

ശിവ പറയുന്നത് കേട്ട് മാലതിയും സീതയും അവന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.

അവൾ പറഞ്ഞത് ശരിയായിരുന്നു.

കഴുത്തിൽ വിരൽ അമർന്നതിന്റെ ചുവന്നു തിണിർത്ത പാട് ശിവജിത്തിനെ കോപത്തിന്റെ ബാക്കി പത്രമെന്നോണം അവിടെ അവശേഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അതും കൂടി കണ്ടതോടെ മാലതിയുടെ മനസ് വിങ്ങി.

തന്റെ മകനെ നെഞ്ചോടു പുണർന്നു മാലതി അറിയാതെ വിതുമ്പി പോയി.

“അ…മ്മേ….കള്ത്ത്…. വേദ്നിക്കുവാ”

അനന്തുവിന്റെ തൊണ്ടയിൽ നിന്നും അപൂർണ്ണമായ വാക്കുകൾ പുറത്തേക്ക് വന്നു.

മാലതി നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവനെ