വശീകരണ മന്ത്രം 9 [ചാണക്യൻ] 833

അവന്റെ കഴുത്തിലെ പിടി വിട്ടു കൊണ്ട് അയാൾ അലറി.

മൂന്നു പേരും ക്രോധമായ മുഖത്തോടെ അനന്തുവിനെ നോക്കി.

എന്നിട്ട് നിലത്തു വീണു കിടക്കുന്ന വാക്കത്തി അവർ കൈയിലെടുത്തു.

അത് കണ്ടതും അതുവരെ ഇല്ലാതിരുന്ന ഭയം അവനിൽ ഉടലെടുത്തു.

ഉച്ച വെയിലിൽ അവരുടെ കൈകളിൽ ഇരുന്ന വാക്കത്തികൾ വെട്ടിത്തിളങ്ങി.

ഏതോ കൊല്ലന്റെ ആലയിൽ നിന്നും അത് തനിക്കു വേണ്ടി പണിയിച്ചു കൊണ്ടുവന്നതാണെന്ന് കത്തിയുടെ തിളക്കം കണ്ടതോടെ അനന്തുവിന് മനസിലായി.

ഭയം നെറുകും തലയിലേക്ക് അരിച്ചെത്തിയതും പതിയെ അവന് കാഴ്ച മങ്ങാൻ തുടങ്ങി.

കണ്ണു ചിമ്മി തുറന്നു കൊണ്ട് ദയനീയമായി അവരെ തന്നെ നോക്കി.

മൂന്നു പേരും തൊട്ട് മുമ്പിൽ എത്തിയതും അനന്തു കണ്ണുകളടച്ചു.

ദീർഘശ്വാസം വലിച്ചുകൊണ്ട് മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടെ ഇരുന്നു.

മരണത്തെ വരവേൽക്കുവാനായി.

ക്രൂരമായ ചിരിയോടെ അതിലൊരുവൻ ആക്രോശിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ കഴുത്ത് നോക്കി കത്തി വീശി.

“പ്ധക്ക്”

“ആാാഹ് ”

മുൻപിലൊരലർച്ച കേട്ടതും അനന്തു നടുങ്ങി.

അൽപസമയം കഴിഞ്ഞിട്ടും തനിക്ക് ഒന്നും പറ്റാത്തതിനാൽ പയ്യെ കണ്ണു തുറന്ന് നോക്കി.

മുൻപിൽ ഒരുത്തൻ വീണു കിടക്കുന്നത് കണ്ട് അനന്തു കണ്ണു മിഴിച്ചു കൊണ്ട് ചുറ്റും നോക്കി.

ബാക്കിയുള്ള രണ്ടു പേർ ഭയത്തോടെ നോക്കുന്നയിടത്തേക്ക് അവൻ കണ്ണുകൾ പായിച്ചു.