“ഞാൻ കതകടച്ച് ….എന്ന് മമ്മി പറഞ്ഞ കാര്യം,”
“ഓ! അതോ! അതിന് ഇന്ന ഏജ് എന്നൊന്നും ഇല്ല വിനൂ,”
“ഏഹ്? ന്ന് വെച്ചാ?”
“എന്ന് വെച്ചാ നീ കതകടച്ച് ചെയ്ത ആ കാര്യം …അതിപ്പോ നിന്റെ ഏജ് കാർക്ക് റിസേർവ് ചെയ്തേക്കണ ഒന്നുമല്ലന്ന്!”
“പിന്നെ? പിന്നെ മമ്മീടെ ഏജിൽ ഒള്ളോരും അങ്ങനെയൊക്കെ?”
“അല്ലാണ്ട് പിന്നെ!”
അവൾ അവനെ നോക്കി.
“ദ് നല്ല കഥ! ദെന്താ, എന്റെ ഏജ് ഒള്ളോർക്കൊന്നും ഇമ്മാതിരി ഫീലിങ്സ് ഒന്നും ല്ലേ? നീയെന്താ കരുതിയിരിക്കണേ? നിയ്ക്കിപ്പോ ഏജ് എത്രയായീന്നാ നിന്റെ വിചാരം? ന്ന് പറഞ്ഞെ? അറുപത് , എഴുപത്, എൺപത്?”
“അല്ല നൂറ്,”
അവൻ ചിരിച്ചു.
“ന്റെ മമ്മി..! മമ്മീടെ പ്രായം പ്പോ ഏറിയങ്ങട് പോയാ ഒരു മുപ്പത് തോന്നിക്കും..! ആക്ച്വൽ ഏജ് നാല്പതാന്ന് അറിയാം എനിക്ക്…നല്ല ഫീലിങ്ങ്സ് ഒക്കെ ഉള്ള ഏജ് ആണെന്നും അറിയാം…പക്ഷെ മമ്മി എന്നെപ്പോലെ അങ്ങനെ കതക് ഒക്കെ അടച്ചിട്ട്…”
കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് കൈ കഴുകി അവൾ തിരികെ വന്നിരുന്നു.
“യ്യേ! മിണ്ടാണ്ടിരി! നാണാവണൂ!”
വസുന്ധര കൈത്തലം കൊണ്ട് മുഖം പാതി മറച്ചു.
“അത് ശരി!”
അവളുടെ മനോഹരമായ നാണത്തിൽ നിന്ന് മിഴികൾ മാറ്റാതെ, മേശപ്പുറത്തിരുന്ന വസുന്ധരയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വിനായക് പറഞ്ഞു.
“ദായിപ്പം രസായെ! ഞാനാ ദൊക്കെ പറഞ്ഞെ?”
അവളുടെ വിരലുകൾ ചൂട് പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് വിനായക് അറിഞ്ഞു.
“എന്താ മമ്മി കതകടച്ച് എന്നും ണ്ടോ?”
“ഒന്ന് പോടാ!”
അവന്റെ മുഖത്ത് നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റാതെ അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഹ! ദ് കൊള്ളാം! എന്തിനാ ഇത്ര നാണം? അന്യമ്മാരാ നമ്മള്? നമ്മള് ഇദ് വരെ എന്ത് സ്വകാര്യാ മറച്ചുവെച്ചിട്ടുള്ളെ മമ്മി?”
“ദൊന്നും അങ്ങനത്തെ കാര്യല്ല്യ ന്റെ വിനൂ…ദൊന്നും അമ്മമാര് മക്കളോട് പറയാൻ പാടില്ല…അല്ലെങ്കി ഇങ്ങനത്തെ ടോപ്പിക്കൊന്നും അമ്മമാരും മക്കളും ഡിസ്‌കസ് ചെയ്യാൻ പാടില്ല…”
“ഓക്കേ ..ഓക്കേ…”
അവളുടെ വിരലുകളുടെ മൃദുലതയിലൂടെ കയ്യോടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
“ശരി ..സമ്മതിച്ചു ..ന്നാലും മമ്മിയും കതക്കൊക്കെ അടച്ച് അങ്ങനെ സ്വന്തം ചെയ്യുന്നൂന്ന് കേട്ടല്ലോ..അത് മതി…!”
വസുന്ധരയുടെ മുഖം മങ്ങി. അത് അവനെ വിഷമിപ്പിച്ചു.
