വസുന്ധര എന്റെ അമ്മ [Smitha] 702

“പറഞ്ഞും കേട്ടും മമ്മിയെ രസിപ്പിക്കാൻ കൂടിയാണ് ഈ ചോദ്യങ്ങളൊക്കെ! അതൊക്കെ മകന്റെ കടമ. ആഖിർ, ഹം ആപ്കേ ഹേ കോൻ?”

“ഓ! ഒരു വലിയ കടമക്കാരൻ!”

അവൾ പറഞ്ഞു.

“എന്നാ കടമാക്കാരനൊന്ന് തിരിഞ്ഞ് നിന്നേ,”

“ഓ! ഷെഡ്‌ഡി ഊരണമായിരിക്കും!”

“അതെ ഷെഡ്‌ഡി ഊരണം!”

“എന്തിന് തിരിഞ്ഞു നിൽക്കണം. ചുമ്മാ അങ്ങ് കരുത് കാമുകൻ പ്രമോദ് നായർ മുമ്പിൽ അങ്ങനെ നിക്കുന്നെന്ന്!”

“ഛീ! പോടാ!”

വസുന്ധര അവനെ പിടിച്ച് തിരിച്ചു നിർത്തി.

എന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ഷെഡ്‌ഡി താഴേക്കൂരി.

“അത് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ച് അവിടെ മടക്കി വെച്ചിരുന്ന ചുവന്ന പാൻറ്റി എടുത്തു.

“എടാ ,,ഞാൻ ഷെഡ്‌ഡി ഇട്ടില്ല…ഇടാൻ പോകുന്നെ ഉള്ളൂ! ഇപ്പം തിരിയരുത്!”

“ദെന്താ ഇത് കമൻറ്ററിയോ?”

അവൻ ചോദിച്ചു.

“ആ കഴിഞ്ഞു…”

വസുന്ധര പറഞ്ഞു.

വിനായക് തിരിഞ്ഞു നിന്നു.

“പെർഫെക്റ്റ്!”

അവൻ പറഞ്ഞു.

“ആണോ?”

കണ്ണാടിയിൻ ചരിഞ്ഞും നേരെ നിന്നും നോക്കി അവൾ ചോദിച്ചു.

“ഹ്മ്മ്…”

അതിന്റെ വെയിസ്റ്റ് ബാൻഡിൽ പിടിച്ച് അൽപ്പം താഴ്ത്തി അവൻ മൂളി.

“ഇക്കിളി എടുക്കുന്നു..”

അവൾ ശരീരമിളക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ക്രോച്ച് നന്നായി ഒട്ടി ചേർന്നാണല്ലോ മമ്മി ഇരിക്കുന്നെ…”

അവൾ മുഖം താഴ്ത്തി തുടയിടുക്കിലേക്ക് നോക്കി.

“രോമം ഒന്നും പുറത്ത് കാണാത്തില്ലല്ലോ അല്ലേ?”

“ഇല്ല,”

അവൻ പറഞ്ഞു.

“ഒന്ന് രണ്ടു രോമം പുറത്ത് കണ്ടാലും എന്താ പ്രശ്നം? മമ്മി ഈ ഷഡിയും ബ്രായും മാത്രം ഇട്ടാണോ പുറത്തേക്ക് പോകുന്നെ?”

“നിന്റെ ഒര് കാര്യം?”
ലെഗ് ഓപ്പണിങ്ങിൽ പിടിച്ച് ഒതുക്കി വെച്ച് അവൾ പറഞ്ഞു.

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...