വസുന്ധര എന്റെ അമ്മ [Smitha] 687

എന്നിട്ട് അവൾ പാദങ്ങൾ ഉയർത്തി പാദസരങ്ങളുടെ ഭംഗി നോക്കി.

“ഓഹ്! മമ്മി!”

അവൻ നെറ്റിയിലടിച്ചു.

“ഒരു കുന്തോം അറിയില്ല…ഈ റെഡ് ടോപ്പും വൈറ്റ് പാന്റ്റ്സും ശരീരത്ത് ഉള്ളപ്പോൾ പാദങ്ങളിൽ വേണ്ടത് ട്രഡീഷണൽ മീനാക്കാരി പാദസരമാണ് മമ്മി,”

അത് പറഞ്ഞ് അവൻ പെട്ടിയിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു പാദസരമെടുത്തു.

“ആ കാലു രണ്ടും എന്റെ മടീലോട്ട് വെച്ചേ,”

വിനായക് പറഞ്ഞു.

വസുന്ധര പാദങ്ങളുയർത്തി അവന്റെ മടിയിൽ വെച്ചു.

ആദ്യമവൻ പാദങ്ങളിൽക്കിടന്ന പാദസരങ്ങളഴിച്ച് മാറ്റി.

പിന്നെ മീനാക്കാരി സ്വർണ്ണപ്പാദസരങ്ങളണിയിച്ചു.

“ഇപ്പൊ ഒന്ന് നോക്ക് മഹാറാണി!”

പാദങ്ങളിലേക്ക് ഇഷ്ടത്തോടെ നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു.

“ഇപ്പ കണ്ടാൽ പറന്ന് വരും ഏത് സുൽത്താനും…”

എന്നിട്ട് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.

“കൊത്തിക്കൊണ്ട് പോകാൻ! ഈ മൊതലിനെ!”

പെട്ടെന്നാണ് അവൻ മേശപ്പുറത്ത് ഊരിവെച്ച വസുന്ധരയുടെ പാന്റീസ് കാണുന്നത്.
അവനത് കയ്യിലെടുത്തു.

“ഇത് മമ്മീടെ അല്ലെ?”

“കണ്ടാൽ അറിഞ്ഞുകൂടേ?”

“എന്റെ അണ്ടർവെയർ നനഞ്ഞിരിക്കുന്നത് കണ്ട് കളിയാക്കിയ ആളല്ലേ?”

അവൻ അത് അവളുടെ കണ്ണുകൾക്ക് നേരെ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഇത് പിന്നെ എന്താ?”

ക്രൊച്ച് ഏരിയയിലെ നനവിൽ വിരലമർത്തി അവൻ ചോദിച്ചു.

“ശ്ശ്യീ!”

അവൾ പെട്ടെന്ന് ആ പാന്റീസ് അവന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും പിടിച്ചു വാങ്ങി.

“ഹ്മ്മ്..മനസ്സിലായി …”

അവൻ അവളുടെ നേരെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

“മമ്മിക്ക് മനസ്സിൽ ഒരേ വിചാരമേയുള്ളൂ. കാമുകൻ! അതാ ഷെഡ്‌ഡി ഒക്കെ എപ്പഴും ഇങ്ങനെ കുതിർന്നിരിക്കുന്നെ!”

വിനായക് വിരൽ മണത്തു.

“ശ്ശ്യീ! ഈ ചെറുക്കൻ!”

അവൾ അവന്റെ തോളിൽ അടിച്ചു.

“എന്തിനാ അത് മണത്ത് നോക്കണേ? വൃത്തിയില്ലാത്തവൻ!”

“ആഹാ…!”

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...