വസുന്ധര എന്റെ അമ്മ [Smitha] 687

അവളുടെ അധരം നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

അവളുടെ ശരീരത്തിനാകമാനം ഒരു പുതുഹർഷം.

അവൻ വസുന്ധരയുടെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു.

അവൾ ഫോണെടുക്കുന്നത് വിനായക് കണ്ടു.

“മമ്മീ…”

“എന്താ വിനൂ?എവിടെയാ നീയ്യ്?”

“മമ്മീ എനിക്ക് ഷഫീഖിന്റെ കോൾ വന്നു .ആ പ്രോജക്റ്റ് നാളെത്തന്നെ സബ്മിറ്റ് ചെയ്യണം എന്ന് പറഞ്ഞു ..ഞാൻ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുവാ…”

“പോടാ ഒന്ന്! നീയെന്താ ഇപ്പറയുന്നെ?”

“മമ്മി ..ട്രൈ റ്റു അണ്ടർസ്റ്റാൻഡ്…ഞാൻ കാറെടുക്കുവാ…അങ്കിളിനോട് പറ മമ്മിയെ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാൻ …എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട്…”

“വിനൂ നീ തമാശ പറയാതെ ഒന്ന് വരുന്നുണ്ടോ …എവിടെയാ നീ?”

“മമ്മി ബൈ ..ഞാൻ വേഗം വരാം…പിന്നെ അധികം കേടുപാടുകൾ ഒന്നും കൂടാതെ തിരിച്ച് പോണം കേട്ടോ,”

വസുന്ധര മറ്റെന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുമ്പ് അവൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

“എന്താ വസൂ?”

അവളുടെ കൈകളിൽ തഴുകൽ തുടർന്ന് പ്രമോദ് ചോദിച്ചു.

“മോൻ …അവൻ പെട്ടെന്ന് എന്തോ എമർജൻസി ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് പോയല്ലോ പ്രമോദ്!”

അവളുടെ മുഖത്ത് വിഷാദം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് അയാൾകണ്ടു.

പെട്ടെന്ന് അയാൾ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു.

“അതിനെന്താ,ഞാൻ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാം വസൂനെ ..കൂൾ …”

എന്നിട്ടും അവളുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞില്ല.

“എനിക്ക് തോന്നുന്നത് അവൻ വളരെ സെൻസിബിൾ ആണെന്നാ…”

വസുന്ധര അയാളെ നോക്കി.

“എന്നുവെച്ചാൽ നമുക്കിടയിൽ ഒരു കട്ടുറുമ്പാക്കണ്ട എന്ന് കരുതി അവൻ മാറിയതാവും!”

“അത് തന്നെയാ എനിക്കും തോന്നുന്നേ…”

അവൾ വിഷാദത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“എന്റെ വിഷമോം അതുകൊണ്ടാ!”

“എന്ന് വെച്ചാൽ?”

ബെയറർ ഓർഡർ ചെയ്തതൊക്കെയും കൊണ്ടുവന്ന മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചപ്പോൾ അയാൾ ചോദിച്ചു.

“ഇന്നാ ഞാൻ പ്രമോദിനെ കുറിച്ച് അവനോട് പറഞ്ഞത്,”

അയാളെ നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു.

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...