അവൾ ചുറ്റും നോക്കി ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു.
“അയ്യോ പ്രമോദിനെ എന്തിനാ വിളിക്കുന്നെ?”
ജോൺസൺ ഇരിപ്പിടത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് അവളെ സമീപിച്ചു.
“അവൻ എഴുന്നേക്കുകേല..കിടക്കുന്ന കിടപ്പ് കണ്ടോ!”
അത് പറഞ്ഞ് അയാൾ കട്ടിലിന് സമീപത്തേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി.
അവിടെ വിരിച്ച പായയിൽ മലർന്ന് കിടന്ന് കൂർക്കം വലിച്ചുറങ്ങുന്ന പ്രമോദ്.
“വസൂ..”
മാർട്ടിൻ വിളിച്ചു.
“നാലെണ്ണമാ അവൻ കഴിച്ചേക്കുന്നേ! ഏക്കണേൽ കൊറേ കഴിയും!”
“നിങ്ങൾ…!!”
അവൾ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ഫ്ലോറിലേക്കിറങ്ങി.
“നിങ്ങൾ എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നേ?”
“ഇത് ഞങ്ങടെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടിന്റെ വീടല്ലേ? അവന്റെ മുറിയല്ലേ? ഞങ്ങൾ അല്ലാതെ പിന്നെ ആര് വരും?”
ജോൺസൺ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എടയ്ക്കെടയ്ക്ക് ഞങ്ങടെ ഭാര്യമാരും വരും…”
മാർട്ടിനും ചിരിച്ചു.
“ഞങ്ങൾ അത്രനല്ല ഫ്രണ്ട്സാ…അത്രേം കോപ്പറേഷനാ….”
അവരുടെ ചിരികളിലും നോട്ടങ്ങളിലും വാക്കുകളിലും കാണപ്പെട്ട വലിയ അശ്ലീലത്തിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാൻ അവൾ വാതിൽക്കലേക്ക് നീങ്ങി.
“വസു എവിടെപ്പോകുന്നു?”
മുമ്പോട്ട് കയറി നിന്ന് ജോൺസൺ ചോദിച്ചു.
അവൾ ആ ചോദ്യം അവഗണിച്ച് കതക് തുറക്കാൻ തുടങ്ങി.
അപ്പോൾ പിമ്പിൽ നിന്ന് മാർട്ടിൻ അവളെ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
തിരഞ്ഞു നിന്ന വസുന്ധര കൈയുയർത്തി അയാളുടെ കരണത്ത് ആഞ്ഞടിച്ചു.
“ഛീ! എന്താടാ കരുതിയെ, നീ എന്നെപ്പറ്റി?”
വെച്ചുപോയ മാർട്ടിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവൾ ചോദിച്ചു.
“എന്ത് കരുതാൻ?”
വെച്ചുപോയ മാർട്ടിനെ പിടിച്ചു നിർത്തി ജോൺസൺ പറഞ്ഞു.
