വീട്ടിൽ എന്തിനും ഏതിനും അവൻ അവളെ സഹായിച്ചു, അനുസരിച്ചു, ഒപ്പം നിന്നു.
മുമ്പിലെ കാഴ്ച്ച അതിന്റെ പരിസമാപ്തിയിലേക്കടുക്കുകയായിരുന്നു.
അവരുടെ മുരൾച്ചയുടെയും സീൽക്കാരത്തിന്റെയും ശബ്ദവും ചൂടും ഏറിയേറിവന്നു.
സോമൻ അരക്കെട്ടു അമിത വേഗത്തിൽ തള്ളി.
കുണ്ണ ഊരിയെടുത്ത് അസാദ്ധ്യവേഗത്തിൽ അവളുടെ പൂറിലേക്ക് തള്ളിയമർത്തി.
അവന്റെ മുരൾച്ച ഉച്ചതിലായി.
അതെ സമയം അവളുടെ അരക്കെട്ടും അസുരവേഗത്തിൽ പിടഞ്ഞു.
മുരൾച്ചയും സീൽക്കാരവും ആ കെട്ടിടത്തെ മറിച്ചിടും എന്നുപോലും തോന്നി വസുന്ധരയ്ക്ക്.
അവസാനം അവരുടെ അരക്കെട്ടുകൾ വിറയലോടെ ചേർന്നമർന്നു.
കിതപ്പിന്റെ ശബ്ദവും വിയർപ്പിന്റെ മണവും അവിടെ നിറഞ്ഞു.
ശരീരചലനങ്ങൾ പതിയെയായി.
“തീർന്നോ സോമാ?”
പുറത്ത് നിന്ന് വസുന്ധര വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.
ശബ്ദം കേട്ട് അവർ ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് ദ്വാരത്തിലൂടെ നോക്കി.
“വേഗം തുണിയൊക്കെ ശരിക്കിട്ട് രണ്ടാളും ഒന്ന്… ഒന്നിങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങി വന്നേ!”
വസുന്ധര വീണ്ടും വിളിച്ചു.
രണ്ടുപേരുടെയും മുഖങ്ങളിൽ ഭയവും ജാള്യതയും നിറയുന്നത് വസുന്ധര കണ്ടു.
അവർ വസ്ത്രങ്ങൾ യഥാസ്ഥാനങ്ങളിലിട്ടുകൊണ്ട് മുടി കോതിയൊതുക്കി വാതിൽക്കലേക്ക് വരുന്നത് അവൾ കണ്ടു.
വാതിൽ തുറന്നു.
ദേവുവിനെ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“ഞ്ഞി ദ് ന്ത് ഭാവിച്ചാ ന്റെ ദേവൂ?”
കയ്യോങ്ങിക്കൊണ്ട് വസുന്ധര ചോദിച്ചു.
“ഈ നാറി സോമന് പെണ്ണും പെടക്കോഴീം ന്നും ല്ലാന്ന് വെക്കാം..അദ് പോലെയാ ഞ്ഞി? ന്റെ മോൻ വിനൂന്റെ ഒപ്പരം പടിയ്ക്കണ ഒരു പെൺകുട്ടി ല്ല്യേ അനക്ക്, നായിന്റെ മോളെ?”
ദേവുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.
“ത്ര നാളായീടാ ഇദ് തൊടങ്ങീറ്റ്?”
വസുന്ധര സോമന്റെ നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി.
“ങ്ങനെ ന്നൂല്ല ഏട്ടീ ..നമ്മ ങ്ങനെ ബെർതെ…”
അവന്റെ സ്വരം വിറച്ചു.
“… നമ്മ ങ്ങനെ ബെർതെ! മിണ്ടല്ല് കേട്ടാ ഞ്ഞി, നായ്ന്റ മോനെ! നാണവൊണ്ടാടാ അനക്ക്! ന്റെ അമ്മെന്റെ പ്രായവൊള്ള ഒരുത്തീന്റെ ഒപ്പരം!”
