വീണയുടെ ബസ് യാത്ര [Mi] 530

 

‘വന്നോ വീണച്ചേച്ചീ…’ അവൾ ബിസിനടുത്തു എത്തിയതും അവൻ അല്പം മാറി നിന്നടുത്തു നിന്നും നടന്നടുത്തു.

 

അവൻ ബസ് ഡോർ തുറന്നു: ‘വാ ചേച്ചീ… കേറൂ…’

 

അവൾ അകത്തു കയറി. ഉള്ളിൽ ആരുമില്ലായിരുന്നു. അവനും അകത്തു കയറി. ജനലുകളുടെ ഷട്ടർ ഇടാൻ തുടങ്ങി.

 

‘എവിടെ ബാക്കി ഉള്ളവരൊക്കെ?’ വീണ ചോദിച്ചു.

 

‘അവരൊക്കെ ഫുഡ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു പതുക്കെയേ വരുള്ളൂ… അര മണിക്കൂർ നമുക്ക് മാത്രം ഉള്ളതാ…’ അവൻ എല്ലാ ഷട്ടറുകളും അടച്ചു. വിജനമായ വഴിയായതിനാൽ പെട്ടെന്നൊന്നും ആരും വരില്ല.

 

‘ചേച്ചി പാന്റി ഊരി വെച്ചോ… ബാക്കി ഒന്നും ഊരണ്ട… പെട്ടെന്ന് ആരെങ്കിലും വന്നാൽ ഊരിയിട്ടത് ഇടാൻ പറ്റില്ലാലോ…’

 

‘ഡാ… നീ എന്തു ഭവിച്ചാ? ആരേലും അറിഞ്ഞാൽ ഞാൻ ചത്തു കളയേണ്ടിവരും…’

 

‘ഒന്നുമില്ലെന്റെ വീണചേച്ചിയെ…’ അവൻ അവളെ പിടിച്ചു അടുപ്പിച്ചു. ചുണ്ടുകൾ ചപ്പി വലിച്ചു.

 

‘സുന്ദരിക്കുട്ടി ആയിട്ടുണ്ടല്ലോ… വാ ഇരിക്ക്’

 

അവൾ അവനോടൊപ്പം സീറ്റിൽ ഇരുന്നു. അവൻ അവളുടെ തോളിലൂടെ കൈയിട്ട് മുലയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് അവളുടെ കഴുത്തിൽ നക്കി നനച്ചു. അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു അവൻ അരക്കെട്ടിൽ വെപ്പിച്ചു.

 

‘ചേച്ചീ… പാന്റി ഊരിക്കോ… ബാക്കി ഒന്നും ഊരണ്ട…’ അവൻ പറഞ്ഞു.

 

അവൾ ഒന്നു മടിച്ചു. അവൻ വീണ്ടും നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ അവൾ ഇരുന്നിടത്തു നിന്നും അല്പം എഴുന്നേറ്റു സാരിയും അടിപ്പാവാടയും തെറുത്തു കയറ്റി കറുത്ത പാന്റി ഊരിയെടുത്തു.

 

‘ഇങ്ങു തന്നേക്ക്…’ സലീം അതു വാങ്ങി തന്റെ പൈസ ഇടുന്ന ബാഗിലെക്ക് വച്ചു.

 

അവൻ വീണ്ടും അവളുടെ ചുണ്ടുകളിലും കവിളിലും കഴുത്തിലുമായി ചുംബിച്ചു. കൈ അവളുടെ ബ്ലൗസ്സിനുള്ളിലൂടെ ഇട്ടു ബ്രായ്ക്ക് മുകളിലൂടെ മുലയിൽ പിടിച്ചു.

 

വീണ അവന്റെ മേലേയ്ക്ക് ചാഞ്ഞു. അവൻ അവളുടെ വയറിൽ പിടിച്ചു ഞെക്കി. പൊക്കിളിൽ വിരലിട്ടു. അവൾ വിയർത്തു… വികാരവതിയായി. അവൻ സാരിതുമ്പ് അവളിൽ നിന്നും വലിച്ചു താഴ്ത്തി. സുന്ദരി വീണ ബ്ലൗസ്സിൽ തുടിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലകളുമായി. നഗ്നമായ വയറും പൊക്കിളും കാണിച്ചുകൊണ്ട് സലീമിനെ നോക്കി കിതയ്ക്കുന്നു.