വീണ്ടും മരുമകള്‍ [Reloaded] [Master] 517

ഇനിയും അവള്‍ പഴയപടി മുലകള്‍ അമര്‍ത്തി പത്രം എടുത്താല്‍, പിന്നെ ഇക്കാര്യത്തില്‍ ഇനിയൊരു ശങ്കയ്ക്ക് ഇടയില്ല എന്നയാള്‍ കണക്കുകൂട്ടി. ഒപ്പം മുമ്പ് നിന്നപോലെ തന്നെ അവള്‍ തന്റെ അടുത്തുതന്നെ നിന്നാല്‍ അതിനര്‍ത്ഥം അവള്‍ക്ക് തന്നെ വേണം എന്നുതന്നെയാണ്. ഷണ്ഡന്‍ ദിനേശന് അവളുടെ കടി ലേശംപോലും തീര്‍ക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല. പിന്നെ പെണ്ണിനെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമുണ്ടോ? അതും ഇത്ര തിളയ്ക്കുന്ന ആരോഗ്യമുള്ള പെണ്ണിനെ? ചില കണക്കുകൂട്ടലുകളിലേക്ക് പിള്ളയുടെ മനസ്സ് പ്രവേശിച്ചു.

കഴപ്പ് മൂത്ത് ഊക്കാന്‍ വെമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്ന മായ മുറിയിലെത്തി അമ്മായിയമ്മയെ നോക്കി. അവള്‍ ചുണ്ട് മലര്‍ത്തി മുടി കെട്ടിയിട്ട് പിള്ളയുടെ അടുത്തെത്തി പഴയപടി വീണ്ടും കുനിഞ്ഞു മുമ്പത്തേക്കാള്‍ അധികമായി മുലകള്‍ അയാളുടെ കൈകളില്‍ അമര്‍ത്തി പേപ്പറുമായി മെല്ലെ നിവര്‍ന്നു. നിവര്‍ന്നപ്പോള്‍ അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ തമ്മില്‍ ഒന്നിടഞ്ഞു. അവിടെ ഒരായിരം സന്ദേശങ്ങളാണ് കൈമാറപ്പെട്ടത്.

പെണ്ണിന്റെ മനസ്സറിയാതെ സംസാരം തുടരുകയായിരുന്നു കൌസല്യ. പിള്ള ഗത്യന്തരമില്ലാതെ മൂളുന്നുമുണ്ട്.

ചന്തികള്‍ അയാളുടെ മുഖത്തോട് അടുപ്പിച്ച് കട്ടിലില്‍ ചാരി നിന്നുകൊണ്ട് അവള്‍ പത്രം നിവര്‍ത്തി. ഈ മുറിയില്‍ ഇത്രയും സ്ഥലം ഉണ്ടായിട്ടും ഇവിടെത്തന്നെ അവള്‍ നില്‍ക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് പരിചയസമ്പന്നനായ പിള്ളയ്ക്ക് ആരും പറഞ്ഞുകൊടുക്കേണ്ട കാര്യം ഇല്ലായിരുന്നു. കൌസല്യയ്ക്ക് മായ അവിടെ അങ്ങനെ നില്‍ക്കുന്നത് മൂലം പിള്ളയുടെ മുഖവും കാലുകളും മാത്രമേ കാണാന്‍ സാധിക്കുന്നുള്ളായിരുന്നു. പക്ഷെ അവളുടെ ആ നില്‍പ്പിനെ അവര്‍ ഒട്ടുംതന്നെ സംശയിച്ചില്ല.

പിള്ള സംസാരത്തില്‍ അതീവ തല്‍പ്പരനെന്നു നടിച്ചുകൊണ്ട് ഇടതുകൈ അവളുടെ സമീപത്തേക്ക് മെല്ലെ അടുപ്പിച്ചു. എന്തൊടുക്കത്തെ മണമാണ് ഇവള്‍ക്ക്. പോണ്ട്സ് പൌഡറിന്റെ മൃദുവായ ഗന്ധത്തിനൊപ്പം കലര്‍ന്നിരിക്കുന്ന വിയര്‍പ്പു ഗന്ധം. നേരിയ തുണികൊണ്ടുള്ള അവളുടെ കറുത്ത ചുരിദാറിന്റെ ഉള്ളില്‍ ഇറുകിക്കിടക്കുന്ന വെളുത്ത ബ്രാ അയാള്‍ നോക്കി. ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടില്‍ നിന്നും വികസിച്ചു വിരിയുന്ന അവളുടെ ചന്തികളിലേക്ക് പിള്ള കൈ അടുപ്പിച്ചു. ചന്തികളെ മറച്ച് കിടന്നിരുന്ന ചുരിദാര്‍ ടോപ്പിന്റെ അഗ്രം അയാളുടെ കൈയിലായി.

താഴെ അച്ഛന്റെ കൈ തന്നെ തൊടാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് മായ അറിഞ്ഞു. അവളുടെ രോമങ്ങള്‍ എഴുന്നിനിന്നു! അങ്ങനെ അച്ഛന്‍ പ്രതികരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു! ശക്തമായി നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് പെരുങ്കള്ളിയെപ്പോലെ അവള്‍ അമ്മയെ നോക്കി. അവര്‍ ഇതൊന്നും അറിയുന്നതേയില്ല. മതിമറന്നു സംസാരത്തിലാണ് കക്ഷി.