വെള്ളിയാം കല്ല് 1 [Zoro] 211

പാൻ്റിൻ്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുത്ത് അവൻ ആരെയോ വിളിച്ചു…

ഹലോ….ഞാൻ ഇവിടെ ബസ്സ് സ്റ്റാൻഡിൽ എത്തി, നീ എവിടെയാണ്…””

ഓകെ ശരി… ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം…”” അയാളോട് മറുപടി പറഞ്ഞു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു, ബാഗും ട്രോളിയും എടുത്ത് അയാള് നിർദേശിച്ച സ്ഥലത്ത് അവൻ കാത്ത് നിന്നു.

പത്ത് മിനുട്ട് കൊണ്ട് വൈറ്റ് ഇന്നോവ അവൻ്റെ മുന്നിൽ നിർത്തി… അവനെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ അയാള് ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി സുഹൈലിനെ വാരിപുണർന്നു.

എത്ര നാളായടാ.. കണ്ടിട്ട്.. വാ നീ കേറ്..””

സുഹൈലിൻെറ ബാഗും മറ്റും വണ്ടിയിൽ കയറ്റി അയാള് ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ ഇരുന്നു..

യാത്ര ഒക്കെ എങ്ങിനെ ഉണ്ടായിരുന്നു…”” അയാള് അവനെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ ചോദിച്ചു.

കുഴപ്പമില്ല… എടാ വിഷ്ണു ഇനി ഒന്നും ചോദിക്കല്ലേ, ഞാൻ അതിനുള്ള മുഡിലല്ല..””

വിഷ്ണു പിന്നെ ഒന്നും പറയാൻ നിന്നില്ല വണ്ടി നേരെ ചവിട്ടി വിട്ടു…. അൽപം നേരം കഴിഞ്ഞതും വിഷ്ണുവിന് ഫോൺ വന്നു.. അവൻ അത് കാറിൽ കണക്ട് ചെയ്തു.

ഹലോ അഷികെ പറഡാ….””

ഡാ സുഹൈലിനെ കണ്ടോ..””.

ആടാ…. കിട്ടി എൻ്റെ കൂടെയുണ്ട്, ഞങ്ങൽ ഇപ്പൊൾ അങ്ങോട്ട് വരുവാ…””

നീ അവനൊടൊന്നും ചോദിക്കാൻ നിൽക്കണ്ട വേഗം അവൻ്റെ വീട്ടിലോട്ടു വന്നാ മതി.. അവൻ്റെ സാദനങ്ങൾ വണ്ടിയിൽ തന്നെ വച്ചാ മതി””

എന്നാ ശരിയടാ..”” വിഷ്ണു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

ഒരുമണിക്കൂർ കൊണ്ട് വണ്ടി സുഹൈലിൻ്റെ വീട്ടുമുറ്റത്ത്. അവിടെ നിറയെ ആളുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. വീടിൻ്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും നിലവിളികൾ അവൻ കേട്ടു.

ചന്ദന തിരിയുടെ മണം അവിടെയാകെ പരന്നിരുന്നു, അവിടിവിടായി ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ പാരായണം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അവനെ കണ്ടതും നാട്ടുകാർ പലതും പിരുപ്പിറക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൻ ആരെയും നോക്കാതെ ആ വീടിൻ്റെ പടികൾ കയറാതെ അവിടെ തന്നെ നിന്ന അവനെ ആഷിക് വലിച്ച് അകത്ത് കയറ്റി,

അവിടെ ഒരു സൈഡിലായി നിറക്കണ്ണുകളുമായി അവന്ടെ ബാപ്പ അവനെ നോക്കി, അയാളെ നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ അവൻ ഉള്ളിൽ കയറി,