വേനൽ മഴ പോലെ [Smitha] 637

“നിന്നെപ്പോലെ ഒരു ചരക്കിനെ അടുത്ത് കിട്ടിയാ എന്‍റെ കൈ വെറുതെ ഇരിക്കില്ല എന്ന് എനിക്കറിയില്ലേ? നിനക്കും അത് അറിയില്ലേ ഡെയ്സി? എന്നേത്തിനാ എന്നെ ഒളിക്കുന്നെ?”

“നീ എന്നതാ എന്നെ വിളിച്ചേ? ചരക്കെന്നോ?”

നെറ്റി ചുളിച്ച് ഡെയ്സി ചോദിച്ചു.

“പിന്നല്ലാതെ?”

ഞാന്‍ കൂളായി പറഞ്ഞു.

“നീ ഇതുപോലെ ഹോട്ട് ആകുമ്പം ..നീ ഇത്രേം സെക്സി ആകുമ്പം..ഇതുപോലെ മുഴുത്ത മൊലേം ഇങ്ങനത്തെ ഉരുണ്ട ചന്തീം ഒക്കെ ..അങ്ങനെ ഉള്ളവരെ ചരക്ക് വിളിക്കുന്നത് എന്ന് ചുമ്മ ഒരു രസത്തിന് വേണ്ടിയൊന്നും അല്ല…”

അവളുടെ പ്രതികരണം എന്തായിരിക്കും എന്നറിയാന്‍ ഞാന്‍ പാളി നോക്കി.
പഴയ ലജ്ജ തിരികെ വന്നിരിക്കുന്നു.
കണ്ണുകളില്‍ തിളക്കം.
പ്രകാശമുള്ള പുഞ്ചിരിയും.
കാമം കത്തിജ്ജ്വലിക്കുമ്പോള്‍ ആണ് അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ ഈ തിളക്കം.

“നിന്‍റെ കാര്യം!”

എന്‍റെ കൈകള്‍ അവളുടെ തുറിച്ച ഉരുണ്ട മുലകളില്‍ അമര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഒന്ന് കുറുകി സീല്‍ക്കാരമിട്ടുകൊണ്ട് ഡെയ്സി പറഞ്ഞു.

“നിന്‍റെ മമ്മീടെ അത്രേം മുഴുപ്പും വലിപ്പോം ഒന്നും എന്‍റെ കുണ്ടിക്കും മൊലയ്ക്കും ഇല്ല എന്‍റെ ചെറുക്കാ…”

അകത്ത് കയ്യിട്ട് ബ്രാ അഴിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“അത് മമ്മിയല്ലെടീ?”

ഞാന്‍ അവളെ തിരിച്ചിരുത്തി എന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ ചേര്‍ത്ത് കക്ഷത്തിനിടയിലൂടെ കൈയിട്ട് മുലകളില്‍ ശരിക്കും പിടിച്ചമര്‍ത്തി പറഞ്ഞു.

“മമ്മീടെ മൊലേലും കുണ്ടിയെലും ഒന്നും മക്കള്ക്ക് പിടിക്കാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ!”

“എന്നാലും എന്നാ ഒരു സൌന്ദര്യമാ ശ്രീ നിന്‍റെ മമ്മിക്ക്? വല്ല ലൈനും ഉണ്ടോ കക്ഷിക്ക്? നിന്‍റെ പപ്പാ എത്ര നാളായി നാട്ടില്‍ വന്നിട്ട്? ആ സൂപ്പര്‍ മൊലേം കുണ്ടീം തൊടേം ഒക്കെ അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പം എനിക്കറിയില്ല എങ്ങനെയാ നിന്‍റെ മമ്മി പിടിച്ചു നിക്കുന്നേന്ന്…”

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...