വേനൽ മഴ പോലെ [Smitha] 614

വീണ്ടും ഭയങ്കരമായ ചമ്മലോടെ അവന്‍ പറഞ്ഞു.

“ആന്‍റി പറമ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങിപ്പോകുന്നത് കണ്ടിട്ട് എഴുന്നേറ്റു വന്നതാ ഞാന്‍! ആന്‍റിയോട് ചുമ്മാ വര്‍ത്താനം പറയാന്‍! ആന്‍റി ഇങ്ങോട്ട് വന്ന് മുള്ളും എന്ന് ഞാന്‍ എങ്ങനെ അറിയാനാ! പക്ഷെ ആന്‍റി മുള്ളാന്‍ വേണ്ടി ഇരുന്നപ്പം ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് അത് കാണാതിരിക്കാന്‍ മരത്തിനു പൊറകില്‍ മറഞ്ഞതല്ലേ?”

മമ്മിക്ക് അവന്‍ പറഞ്ഞത് അത്രയ്ക്കും ബോധ്യമായില്ല.

“ആന്‍റി, ഞാന്‍ ഒരു ഉപദ്രവോം ചെയ്യില്ല…”

ഇപ്പോഴും സങ്കടം മാറാതെ ഫെലിക്സ് പറഞ്ഞു.

“ആന്‍റിയോട് മിണ്ടത്ത് പോലുവില്ല..ചുമ്മാ കാണുവേ ഒള്ളൂ..ഞാന്‍ ശരിക്കും മച്ചുവേഡ് ഒക്കെ ആയി…ആന്‍റിയെ ഓര്‍ക്കുന്നത് ഒക്കെ മാറുന്നോടം വരെ ആന്‍റിയെ നോക്കിക്കോട്ടേ? ഇവിടെ വന്നോട്ടെ?”

അവന്‍റെ ചോദ്യം മമ്മിയെ ആകെ വിഷമത്തിലാഴ്ത്തി.

“അങ്ങനെ ഒന്നും പാടില്ല…”

മമ്മി അവനോട് പറഞ്ഞു.

“ഇവടെ വരുന്നേനോ എന്നെ കാണു…കുട്ടന്‍റെ കൂടെ പഠിക്കുന്നേനോ ഒന്നും എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടക്കുറവ് ഒന്നുമില്ല…പക്ഷെ പഠിക്കാന്‍ വേണ്ടിയേ വരാവൂ, ഓക്കേ?”

അങ്ങനെയാണ് ആ വിഷയം അന്ന് അവസാനിച്ചത്.
അതില്‍പ്പിന്നെ മിക്കപ്പോഴും അവന്‍ വരാറുണ്ട്.
സാധാരണ പോലെ അവന്‍ മമ്മിയോടും മമ്മി അവനോടും മിണ്ടാറുണ്ട്.

“എന്‍റെ ശ്രീക്കുട്ടാ…”

അതേക്കുറിച്ച് മമ്മി പറഞ്ഞു അവസാനിപ്പിച്ചത് അങ്ങനെയാണ്.

“ഒരു മനുഷ്യനും കകാണില്ല എന്ന് ഉറപ്പായത് കൊണ്ടല്ലേ ഞാന്‍ അവിടെ മുള്ളാന്‍ ഇരുന്നെ? മുള്ളിക്കഴിഞ്ഞ് ഷഡ്ഢി വലിച്ച് മുകളിലേക്ക് പൊക്കി ഇടുന്ന സമയത്തല്ലേ അവന്‍റെ നോട്ടം ഞാന്‍ മരത്തിന്‍റെ പൊറകില്‍ നിന്ന് കാണുന്നെ! എന്നിട്ട് ഞാന്‍ മുള്ളുന്നത് അവന്‍ കണ്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ആരു വിശ്വസിക്കും? ആ ചെറുക്കന്റെ ഫോണ്‍ ഒന്ന് ചെക്ക് ചെയ്യേണ്ടത് ആയിരുന്നു…ഇനി ഞാന്‍ മുള്ളുന്നത് വല്ലോം അവന്‍ ഷൂട്ട്‌ ചെയ്ത് കാണുവോ ആവോ എന്‍റെ ഈശ്വര!”

“അവനോന്നുമല്ല, മമ്മി”

ഞാന്‍ മമ്മിയോട് പറഞ്ഞു.

“അല്ലെ? ഇനിയാരാ പുതിയ ആള്‍? ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുന്ന ഒരു മുട്ടന്‍ ചെറുക്കന്റെ അമ്മയെ ലൈന്‍

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...