വേനൽ മഴ പോലെ [Smitha] 637

“എടീ, ശ്രീക്കുട്ടന്‍ ഇപ്പൊ വര്വോ?”

അയാള്‍ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല ചക്കരെ”

മമ്മി പറഞ്ഞു.
മോന്‍ കൂട്ടുകാരന്‍റെ വീട്ടില്‍ ബാഗും എടുത്ത് കൊണ്ട് പോയി..കംബൈന്‍ ആയി പഠിക്കാന്‍ എന്തേലും കാണും…അല്ല ഇതെന്താ നിന്‍റെ മേത്ത് ഒരു പാട്?”
അയാളുടെ കൈത്തണ്ടയില്‍ ഒരു പാട് ഞാനും കണ്ടു.

“ഏയ്‌ അതൊന്നുമില്ല…”

“പിന്നെ നോക്കട്ടെ…യ്യോ…എവിടെയോ കൊണ്ട് ഉരഞ്ഞു സ്കിന്‍ പൊട്ടിയിട്ടുണ്ടല്ലോ! ഈശ്വരാ! എന്തായിത്? നേര് പറ ചക്കരെ! എന്താ? എവിടെയേലും വീണോ?”

മുലകള്‍ കുലുക്കി അയാളുടെ അരക്കെട്ടില്‍ ഇരുന്നു ഉയര്‍ന്നു താഴ്ന്നുകൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“ശ്യെ! ശ്രീടെ കാര്യം!”
അയാള്‍ ചിരിച്ചു.

“നിസ്സാര കാര്യം മതി ഇങ്ങനെ ടെന്‍ഷന്‍ ആകാന്‍…”

“ചക്കരെ നീ പറയുന്നുണ്ടോ ഇല്ലയോ…”

അവള്‍ കയ്യെത്തിച്ച് മേശമേല്‍ നിന്ന് ഒരു ട്യൂബ് എടുത്തുകൊണ്ട് അയാളെ നോക്കി.

“ഈ ഒയിന്‍മെന്‍റ് ഞാന്‍ ഇടുമ്പം പെട്ടെന്ന് പറ! എന്നാ ഉണ്ടായേ? എന്നോട് നീ കള്ളം പറയില്ല എന്നാണ് എന്‍റെ വിശ്വാസം!”

അവള്‍ അരയില്‍ നിന്നും മാറാതെ ട്യൂബ് തുറന്ന് അതില്‍ അമര്‍ത്തി അല്‍പ്പം ലിക്വിഡ് എടുത്തുകൊണ്ട് അയാളുടെ കൈത്തണ്ടയിലെക്ക് കൊണ്ടു വന്നു.

“ശ്രീ അത്..നമ്മുടെ ശ്രീക്കുട്ടനില്ലേ…”

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...