വേനൽ മഴ പോലെ [Smitha] 637

അവള്‍ വിലക്കുകളില്ലാതെ ഉള്ളിലെ മദംപൊട്ടുന്ന കഴപ്പ് മുഴുവന്‍ പ്രകടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഉച്ചത്തില്‍ സീല്‍ക്കരമിട്ട് ഉയര്‍ന്ന് പൊങ്ങി അടിച്ചു.

“ശ്രീ …”

“ആ…”

എന്‍റെയും സ്വരം വികാരനിര്‍ഭരമായി.
വിറച്ചു.

“സോറി ശ്രീ എനിക്ക് .. വരുവാ…വരുവാ…”

“ആണോ ..അതിനു എന്തിനാ സോറി…വരട്ടെ..പിടിച്ച് വെക്കണ്ട ..കളഞ്ഞോ…”

“ആആആആആആആആആആആആആആആആആആആആ…”

ആ മുറിക്കുള്ളില്‍ അവളുടെ സീല്‍ക്കാരം നിറഞ്ഞു.

അവളില്‍ നിന്നുള്ള നിന്നു ചൂടുള്ള മദജലം ചൂടോടെ ഒഴുകി എന്‍റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് ഒഴുകി തെറിക്കുന്നത്ഞാനറിഞ്ഞു.

“ഇപ്പം എടുക്കരുത്…”

അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“നീയും കള..എനിക്കിപ്പം സേഫ് ആണ്…നെനക്ക് കിട്ടാതെ എനിക്ക് മാത്രം പോയാ വെഷമം ആകും…”

അവള്‍ എന്നെ ചുംബിച്ചു.

“എടാ ഇന്ന് നീ മമ്മിയോട് പറയണം കേട്ടോ…”

ഞാന്‍ അരക്കെട്ട് ഇളക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“ഇന്ന് പറ്റില്ലെടീ…”

ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
അവള്‍ ചോദ്യരൂപത്തില്‍ എന്നെ നോക്കി.

“മമ്മി സ്റ്റാഫിന്‍റെ കൂടെ, സ്റ്റഡി ടൂര്‍ പോയിരിക്കുവാ അവരുടെ ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്റ്…ഇല്ലേ? ആ…നാളെയെ വരൂ…”

“അപ്പം നീ തന്നെയാണോ?”

“അല്ല, ഞങ്ങടെ മാത്തന്‍ ചേട്ടന്‍ ഉണ്ട്…”

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...