വേറൊരു ഒരുമ്പെട്ടവൾ!!!!!!…. [സിമോണ] 832

“പാവം വല്യമ്മ…”
എനിക്ക് സങ്കടം തോന്നി… ഈ കുടത്തിലൊക്കെ പെറുക ന്നൊക്കെ വെച്ചാൽ എന്തോരം കഷ്ടപ്പാടായിരുന്നിരിക്കും….
“ന്നാലും നൂറു പേരെ ഒന്നിച്ചു ഭർത്താക്കന്മാരായി കിട്ടുക ന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ… ഒഹ്ഹ്!!!! ആ കുന്തിയമ്മ സമ്മതിക്കുവാണേൽ ഒരുകൈ നോക്കാമായിരുന്നു….”
അസാമാന്യ കരുത്തുള്ള നൂറു പുരുഷന്മാർക്കിടയിലൂടെ തുണിയില്ലാതെ കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി നടക്കുന്ന സീനോർത്തപ്പോൾ അറിയാതെ വായിൽ വെള്ളമൂറിപ്പോയി…. ഒപ്പം താഴത്തെ വായിലും….

വർത്തമാനം തുടർന്നുകൊണ്ട് വടക്കേ ഉമ്മറത്തെ തിണ്ണയിൽ കാലുനീട്ടി ഇരുന്ന വല്യമ്മയുടെ പിറകിൽ ചാരിനിന്ന് ഞാൻ അവരുടെ വെള്ളിക്കമ്പി പോലിരുന്ന മുടി ഇരുവശത്തേക്കും വകച്ചിലിട്ട് പേനും ഈരും ചികയാൻ തുടങ്ങി..

“അല്ലേലും എന്റെ കുണ്ടിയ്ക്ക് നല്ല യോഗമുണ്ട്…
അതല്ലേ നിന്നെപ്പോലൊരുത്തിയെ മരുമോളായി കിട്ടിയത്… ”
വല്യമ്മ, പ്രായാധിക്യത്താൽ ചുളുങ്ങിയ കാൽമുട്ടുകളിൽ കൈ നീട്ടി ഉഴിഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്നെ സോപ്പിട്ടു…

“ഏഹ്!!!…”
ഞാൻ എന്റെ കൈപ്പാങ്ങിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാനായി വല്യമ്മേടെ തലയിൽക്കൂടി തലങ്ങും വിലങ്ങും ഓടിയ ഒരു കറമ്പൻ പേനിനെ നഖം കൊണ്ടമർത്തി വകവരുത്തി…
“വല്യമ്മേ കുണ്ടിയല്ല.. കുന്തി!!… കുന്തി!!…”

സ്വന്തം കെട്ട്യോന്റെ സഹോദരന്റെ ഒന്നാം ഭാര്യയാണെങ്കിലും വല്യമ്മ തരം കിട്ടിയാൽ എന്റമ്മായിയമ്മയെ കുണ്ടിയെന്നേ വിളിക്കൂ… എന്താ കാര്യമെന്ന് എനിക്കിതുവരെ പിടി കിട്ടിയിട്ടില്ല…

“ആ കുണ്ടിയെങ്കിൽ കുണ്ടി….
അതിപ്പോ “കുണ്ടീ”ന്നു പറഞ്ഞാലും “കുണ്ടീ”ന്നു പറഞ്ഞാലും കാര്യം നിനക്ക് മനസ്സിലായല്ലോ… അതുമതി…
എനിക്കിത്തിരി കൊഞ്ഞപ്പുള്ളതുകൊണ്ട് “ണ്ടി” വരില്ല.. “ണ്ടി” യേ വരൂ…. ചെറുപ്പം തൊട്ടേ അങ്ങനാ!!!…”
വല്യമ്മയുടെ സ്വരത്തിൽ കാന്താരിയുടെ എരിവ്….

“ശഹ്ഹ്ഹ്ഹ്!!!!!… എന്തൊരു കുണ്ടി!!!”
ഞാൻ എരിവ് വലിച്ചു….
“ശ്ശെടാ.. അപ്പൊ ഇത്തിരി നേരത്തെ എന്റെ ചന്തിയെപ്പറ്റി പറഞ്ഞതോ????…”
ഉള്ളിൽ വെറുതെയൊരു സംശയം ജനിച്ചുവെങ്കിലും വെല്യമ്മയെ പിണക്കാതിരിക്കാൻ ഞാൻ പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാൻ പോയില്ല… അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ അമ്മായിയമ്മയെ കുണ്ടിയെന്നു വിളിച്ചതിൽ എനിക്കുവലിയ വിഷമമൊന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ല… ആ തള്ളയ്ക് അങ്ങനെ തന്നെ വേണം….
ആവേശത്തോടെ ഞാനാ നരച്ചമുടിയിഴകൾക്കിടയിലേക്ക് തന്ത്രപൂർവം നുഴഞ്ഞുകയറി പാത്തിരുന്ന തീവ്രവാദികളെ ചന്നം പിന്നം കൊന്നുതള്ളിക്കൊണ്ടിരുന്നു… പതിയെ ഞങ്ങളുടെ സംസാരം