വേശ്യായനം 2 [വാല്മീകൻ] 139

SI ശേഖരൻ നമ്പിയാർക്കു രാമദാസമേനോന്റെ ഇടപെടൽ അത്ര ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. എന്നാലും മേനോനെ എതിർക്കാൻ അയാൾക്ക് ധൈര്യം ഇല്ലായിരുന്നു. തന്റെ നീരസ്യം ഉള്ളിലൊതുക്കി നമ്പ്യാർ തിരികെ അയാളുടെ കസേരയിൽ വന്നിരുന്നു. മേനോൻ അയാൾക്ക് അഭിമുഖമായി ഇരുന്നു.

നമ്പ്യാർ: താങ്കൾ എന്തിനാണ് ഇവരുടെ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടുന്നതു. താങ്കൾ പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ ഞങ്ങൾ ഖാലിദിനെ അന്വേഷിച്ചു നടക്കുന്നത്.

മേനോൻ: ഇവർക്ക് ഖാലിദിനെ പറ്റി ഒന്നും അറിയില്ല. ഇവരെ എനിക്ക് പണ്ട് മുതലേ അറിയാം. നിങ്ങൾ അന്വേഷിക്കേണ്ടത് ഭാസ്കരനെ ആണ്. തലസ്ഥാനത്തു നിന്നും എന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു. ഭാസ്കരൻ എന്തെക്കെയോ പ്ലാൻ ചെയ്യുന്നെണ്ടെന്നു അവർ ഭയക്കുന്നു.

നമ്പ്യാർ: അതിനു ഭാസ്കരൻ നക്സൽ ആണോ? ഇതുവരെ അങ്ങനെ ഒരു വിവരം ഞങ്ങളുടെ കയ്യിൽ കിട്ടിയിട്ടില്ലല്ലോ?

മേനോൻ: നിങ്ങൾ അതന്വേഷിക്കേണ്ട. വേണമെങ്കിൽ തലസ്ഥാനത്തു വിളിച്ചു അന്വേഷിച്ചോളു. പക്ഷെ അറിയാലോ, അവരെ ഇപ്പോൾ പിണക്കുന്നതു ബുദ്ധിയല്ല. ഏതായാലും ആ സ്ത്രീയെ വിടൂ.

ഇത് പറഞ്ഞു മേനോൻ ഒന്ന് മുന്നോട്ടാഞ്ഞിരുന്നു പതുക്കെ നമ്പ്യാരോട് പറഞ്ഞു.

മേനോൻ: ഭാസ്കരനെ ജീവനോടെ തന്നെ പിടിക്കണം എന്നില്ല. പിന്നെ വൈകീട്ട് നമ്മുടെ മില്ലിനടുത്തുള്ള വീട്ടിലേക്കു വരൂ. നമ്മൾ ഒരു ചെറിയ വിരുന്നൊരുക്കുന്നുണ്ട്.

മേനോന് ഭാസ്കരൻ ഒഴിവാക്കണമായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ പിടിക്കപ്പെട്ടാൽ പിന്നെ പോലീസിന്റെ കണ്ണിൽ പെടാൻ എളുപ്പം ആണ്. ഭാസ്കരൻ ഇല്ലാതായാൽ ആ വഴി തന്റെ അടുത്തെത്താൻ പോലീസിനു കഴിയില്ല. പോലീസിന്റെ കയ്യിൽ ഭാസ്കരൻ പെട്ടാൽ പിന്നെ അവർ തന്നെ അത് വച്ച് ബ്ലാക്‌മെയ്ൽ ചെയ്യാൻ സാധ്യത ഉണ്ട്. മേനോൻ അങ്ങനെ ഒരു റിസ്ക് എടുക്കാൻ തയ്യാറല്ലായിരുന്നു.

ഇത് കേട്ടപ്പോൾ നമ്പ്യാർക്ക് കാര്യങ്ങൾ പിടികിട്ടി. അയാളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി പടർന്നു. അയാൾ പോലീസുകാരോട് നസീബയെ വിട്ടയക്കാൻ ഉത്തരവിട്ടു.

കുഞ്ഞിനേയും എടുത്തു പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ നസീബക്ക് ദേഹമാസകലം വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തന്നെ ഈ മുസീബത്തിൽ നിന്നും രക്ഷിച്ച മേനോനോട് അവൾ മനസ്സിൽ ആയിരം തവണ നന്ദി പറഞ്ഞു. അവൾക്കു രാമദാസമേനോൻ ദൈവതുല്യൻ ആവുകയായിരുന്നു. നസീബയെയും കൂട്ടി തറവാട്ടിലെത്തിയ മേനോൻ ചന്ദ്രികയോടു അവൾക്കും കുഞ്ഞിനും ഭക്ഷണം കൊടുക്കാനും കുറച്ചു നസീബയുടെ ആരോഗ്യം ശരിയാക്കുന്ന വരെ അവിടെ കഴിയാനും ഉള്ള സൗകര്യങ്ങൾ ചെയ്തു കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞു.

ഇലഞ്ഞിക്കലെ കുറച്ചു ദിവസത്തെ താമസം നസീബയെ തിരിച്ചു ആരോഗ്യവതിയാക്കി. അവളുടെ വീട്ടിലേക്കു പോകും നേരം മേനോൻ അവൾക്കാവശ്യമായ അരിയും മറ്റും കൂടെ കൊടുത്തയച്ചു. അവൾക്കിഷ്ടമാണെങ്കിൽ അവിടെ ജോലിക്കു നിൽക്കാനും ആവശ്യപ്പെട്ടു. മേനോനെ ധിക്കരിക്കാൻ അവൾക്കാവില്ലായിരുന്നു. കൂടാതെ ഇലഞ്ഞിക്കലെ ജോലി അവൾക്കു വേണ്ട സംരക്ഷണവും കൊടുക്കുമായിരുന്നു. രാമദാസമേനോന്റെ ആശ്രിതരെ ആരും ശല്യപ്പെടുത്താൻ മുതിരാറില്ല. കുറച്ചു മാസങ്ങൾ കൊണ്ട് നസീബയുടെ ശരീരം ഒന്നു പുഷ്ടിപ്പെട്ടു. മൂന്നു നേരം ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത് അവളുടെ ശരീരത്തിൽ കാണാൻ തുടങ്ങി. നസീബയുടെ മുലയുടെയും കുണ്ടിയുടെയും മാംസ വർദ്ധനവ് പ്രകടം ആയിരുന്നു.

ഉണങ്ങാനിട്ട കുറച്ചു തുണികൾ എടുക്കാനാണ് നസീബ ഇലഞ്ഞിക്കൽ കുളപ്പുരയിൽ ചെന്നത്. എന്തോ ശബ്ദം കേട്ട് പടവുകളിലേക്കു നോക്കിയ അവൾ കണ്ടത് മേനോന്റെ കുണ്ണ വായിലിട്ടൂമ്പുന്ന ജാനകിയെ ആണ്. മേനോൻ പടവിൽ പുറകിലേക്ക് ചാരി ഇരിക്കുന്നു.