വിചിത്രമരുന്ന് [ആനീ] 2062

 

കിച്ചു ഒരു കണ്ണ് കൊണ്ട് അവനോട് പോകാൻ കാണിച്ചുകൊണ്ട് ചുമ്മാ പറഞ്ഞു.

 

“വേണ്ട, ഞാൻ വീട്ടീന്ന് ഒരെണ്ണം കുടിച്ചതാ മനുവേട്ടാ.” അപ്പു കൈ മലർത്തി.

 

“ആ ശെരി, എന്നാ വിട്ടോ.. ഞാനെന്റെ പെമ്പ്രന്നോത്തിയോട് കുറച്ചു നേരം ശ്രീൻങ്കരിക്കട്ടെ!..”

 

കിച്ചു മഹിമയെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവളാ നിമിഷം പന്തം കണ്ട പെരുച്ചാഴി മാതിരി നിൽക്കുകയായിരുന്നു..

 

“ഓക്കെ ബൈ. പിന്നെ കാണാം ചേച്ചീ..”

 

അപ്പു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പതിയെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അതിനുശേഷം കിച്ചു ചെന്ന് ആ വാതിലടച്ചിട്ട് മഹിമയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അവൾക്ക് ഉള്ളിലൊരു ഭയം ഉയർന്നിരുന്നു അപ്പോൾ..

 

“അമ്മ എന്തിയെ മോളെ?..”

 

“ആ.. ഗു..ഗുരുവായൂർ പോയി ഏട്ടാ..”

 

“ആഹാ! അടിപൊളി! അപ്പൊ ഇന്ന് നമുക്ക് തകർക്കാം! അല്ലേടി കള്ളിപ്പെണ്ണെ..”

 

“എന്ത് തകർക്കാൻ?” മഹിമ നെറ്റി ചുളിച്ചു.

 

“ഓ! ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ.. എല്ലാ തവണയും ഞാൻ വരുമ്പൊ നിനക്ക് കൊതിയല്ലേ പെണ്ണേ..”

 

അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കിച്ചു മഹിമയുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചൊന്നു നുള്ളി.

 

“ഹൂൂൂഹ്!”

 

മഹിമ ആ നുള്ളലിൽ നൊന്ത് മേലോട്ട് ചാടിപ്പോയി.. കിച്ചുവപ്പോൾ അവളെ നോക്കിയൊന്ന് ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.

 

“ശോ എന്താ കാണിക്കുന്നേ!.. ഏ..ഏട്ടാ..”

 

“ഹഹ.. ചുമ്മാ ഒരു രസം!”

 

“നൊന്തു എനിക്ക്..”

 

“അയ്യോടാ.. എന്റെ ചക്കരക്ക് നൊന്തോ.. ഞാൻ തടവിത്തരാം..”

 

“വേ..വേണ്ട..”

 

മഹിമ രണ്ട് സ്റ്റെപ് പുറകിലേക്ക് മാറി.