വിചിത്രമരുന്ന് [ആനീ] 2062

കിച്ചു അതും പറഞ്ഞ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മഹിമയെ എടുത്ത് പൊക്കി ആ വലിയ ബെഡിലേക്കിട്ടു. അവൾക്ക് പെട്ടെന്നുള്ള അവന്റെയാ നീക്കം തടയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവളുടെ സിൽക്ക് പോലുള്ള ശരീരം ആ ബെഡിൽ കിടന്ന് തുളുമ്പി. പിന്നെ കിച്ചു അമാന്തിച്ചില്ല. ഉടനെ തന്നെ അവനും ബെഡിൽ കയറിക്കിടന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ മുകളിലേക്ക് കയറി ആ മുലഞെട്ടുകൾ മാക്സിയുടെ മേലെ കൂടെ ഒന്ന് ചപ്പിവിട്ടു..

“ബക്ക്!”

“ഉഫ്‌!.. എന്റെ അമ്മേ!..”

“എന്താടി മോളേ, പിടക്കാതെ കിടക്ക്!..”

“യ്യോ കി.. ഏട്ടാ! അമ്മാവൻ പുറത്തുണ്ട്. ഞാൻ ഹാളിലേക്ക് പോകുവാ. വിടെന്നെ..”

“ദേ, എനിക്ക് പ്രാന്താവുന്നുണ്ട് കേട്ടാ.. അയാളെ നീ ഇനി കണ്ടിട്ട് എന്ത് തേങ്ങയാ പറയാൻ പോണേ?? ഇവിടെ കിടക്ക് കുറച്ചു നേരം..”

“ഏട്ടാ, പ്ലീസ്.. വിട്!”

“ഹ്മ്മ്, ഞാൻ വിടാം. അതിനുമുമ്പ് ഞാനൊന്ന് ഇതുങ്ങളെ പുറത്ത് ഇട്ട് കണ്ടോട്ടെ മുത്തേ!.. എത്ര നാളായി.. എന്റെ ചക്കരകുടങ്ങളെ കണ്ടിട്ട്.ഈ ഡ്രെസ്സിൽ അതുങ്ങളെ കാണുമ്പോൾ തന്നെ വല്ലാത്ത മൂഡാ!..”

“അയ്യേ! വേണ്ട! ഞാൻ വേറെ ഡ്രസ്സിടാം. അതാ നല്ലത്. പോരാത്തതിന് അമ്മാവനെ കണ്ട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടെനിക്ക്.”

“ഹ! അടങ്ങിക്കിടക്ക് മുത്തേ.. പ്ലീസ്.. എത്ര നാളായി നിന്നെ ഞാനൊന്ന് മുഴുവനായി കണ്ടിട്ട്..”

“ഇപ്പൊ വേണ്ട.. പ്ലീസ് ഏട്ടാ.. ഞാൻ പോകുവാ, വിടെന്നെ!”

മഹിമ ബെഡിൽ നിന്നും ചാടിയെണീച്ചുകൊണ്ട് ആ ബെഡ്ഷീറ്റ് വീണ്ടും എടുത്തു പുതച്ചു. കിച്ചു പിന്നെയവളെ തടഞ്ഞില്ല. മഹിമ പിന്നെ വെളിയിറങ്ങി ആ റൂം പുറത്തുനിന്നും ലോക് ചെയ്തുകൊണ്ട് വേഗം ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.