വിചിത്രമരുന്ന് [ആനീ] 2062

‘ഈശ്വരാ, വാതിൽ തുറക്കാനോ.. യ്യോ വേണ്ട! ഇപ്പോൾ അഹങ്കാരി എന്ന പേരേ ഉണ്ടാകു. അകത്തെ ‘നിധി’ അവര് കണ്ടാൽ പിന്നെ തന്റെ ജീവിതം കൂടി പോകും!..’ അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ പയ്യെ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

“മഹീ! എടീ വാതില് തുറന്നെ. അവര് പോയില്ലേ?”

കിച്ചു റൂമിൽ കിടന്ന് വിളിച്ചു.

‘എന്റമ്മേ! അവൻ മൊത്തം കുളമാക്കും!..’

മഹിമ ഓടിച്ചെന്ന് റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു. എന്നാലവിടെ കണ്ട കാഴ്ച അവളുടെ തൊലിയുരിച്ചുകളഞ്ഞു!.. കിച്ചു തന്റെയും മനുവേട്ടന്റെയും മാത്രമായ ആ ബെഡിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവന്റെ മുഴുത്ത കുണ്ണയെ തൊലിച്ചുകൊണ്ട് തഴുകുകയായിരുന്നു..

“അയ്യേ!.. ശ്ശോ.. മിണ്ടല്ലേ, തൊഴിലുറപ്പ് പെണ്ണുങ്ങൾ വന്നിട്ടുണ്ട് വെളിയിൽ.”

“അതിനിപ്പൊ എന്താ!”

കിച്ചു കുണ്ണയിൽ നിന്നും കൈകളെടുത്ത് അവന്റെ അരക്കെട്ട് ഒന്ന് മുകളിലേക്കും താഴേക്കും ചലിപ്പിച്ചുകാണിച്ചു. ആ വലിയ കുണ്ണ അവളുടെ മുമ്പിൽ കിടന്നൊന്ന് ആടി..

“അയ്യേ!.. എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നേ! എന്തേലും തുണി എടുത്തുടുക്ക് ചെറുക്കാ!..”

“എന്തിന്!.. ഹഹ.. നമ്മള് വീടിന്റെ അകത്തല്ലേ. നീ ഇങ്ങോട്ടൊന്ന് വന്നേ..”

കിച്ചു ഒറ്റച്ചാട്ടത്തിന് എണീച്ചുകൊണ്ട് അവിടെ അന്തം വിട്ടു നിന്ന മഹിമയെ പിടിച്ച് തന്റെ മടിയിലിരുത്തി. അവളുടെയാ പതുപതുത്ത ചന്തിക്കുടങ്ങളിൽ അവന്റെ കുണ്ണയമർന്നു..

“ഇസ്സ്ഹ്!.. എന്നെ വിട്..”

“ഓ, നിനക്ക് നാണം വന്നുകാണും!.. അത് ഈ ഡ്രസ്സൊക്കെ ശരീത്തിലുള്ളതുകൊണ്ടാ!..”