വിചിത്രമരുന്ന് [ആനീ] 2062

“യ്യോ! അതെന്താടീ ഇപ്പൊ ഒരു ശബ്ദം കേട്ടെ?..”

“എടീ പൊട്ടി, അവൾക്ക് പനിയല്ലേ. ചിലപ്പൊ ചുമച്ചതോ കാർക്കിച്ചതോ മറ്റോ ആയിരിക്കും..”

“ആ അത് ശെരിയാ, എന്നാലും ഹാളിൽ നിന്നല്ലേ ശബ്‌ദം വന്നേ.. പനിയാണേൽ ബെഡ്റൂമിൽ കിടക്കില്ലേ അവൾ??”

“ഓ, അത്‌ ശെരിയാണല്ലോ..”

അത് കേട്ടതും മഹിമ ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് കിച്ചുവിനെ നോക്കി.. അവൻ കണ്ണിറുക്കിക്കൊണ്ട് പയ്യെ അവളുടെ ചെവിയിൽ ചോദിച്ചു.

“മോളെ, ഇവിടെ ഒരു സുഖമില്ല.. അവർ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ, നമുക്ക് ബെഡ്റൂമിൽ പോകാം!..”

“ഹ്മ്.. കി.. ഏട്ടാ..”

മഹിമ ചെറുതായി മൂളി. കിച്ചു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെയുമെടുത്ത് കൊണ്ട് വേഗം ബെഡ്റൂമിലെക്ക് നടന്നു. അപ്പോഴേക്കും മഹിമയ്ക്ക് കടിയിളകി തുടങ്ങിയിരുന്നു.. ഒത്തിരി നാളായി അവളെ മനുവേട്ടൻ നന്നായൊന്ന് കളിച്ചിട്ട്.. ഇതിപ്പൊ മനുവേട്ടനല്ലെങ്കിൽ കൂടി അതേ സ്നേഹവും കാമവുമുള്ള മനസ്സുള്ള കിച്ചുവുമൊത്ത് ഒന്ന് ബന്ധപ്പെട്ടാൽ എന്തുണ്ടാവാനാ എന്നവൾ ചിന്തിച്ചുപോയി.. എന്തായാലും നനഞ്ഞു.. ഇനി കുളിച്ചു തന്നെ കേറാമെന്നവൾ തീരുമാനിച്ചു..

ബെഡ്‌റൂമിൽ എത്തിയപാടെ മഹിമയെ ബെഡിലേക്ക് കിടത്തിക്കൊണ്ട് കിച്ചു ആർത്തിയോടെ അവളുടെ മേലേക്ക് ചാടി വീണു..

അവന്റെ ഒരോ പ്രവൃത്തിയൊലും ചുവന്നു തുടുത്ത അവളുടെ മുഖവും കഴുത്തും ചെവിയുമെല്ലാം കിച്ചു ആർത്തിയോടെ വീണ്ടും വീണ്ടും നക്കിക്കൊണ്ട് പയ്യെ താഴേക്കിറങ്ങി.. എന്നിട്ടാ മുലകളിൽ പിടുത്തമിട്ടു.. പിന്നെ അവളെ നോക്കി പയ്യെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ആ മുലകൾ കയ്യിൽ പിടിച്ച് ആഞ്ഞു കശക്കിയുടച്ചു.. മഹിമയ്ക്ക് സ്വന്തം ശബ്ദം നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല..