വിധിയുടെ വിളയാട്ടം 5 [അജുക്കുട്ടൻ] 167

അജീഷേട്ടാ….

മ്….

എന്നെ കെട്ടിയത് അജീഷേട്ടന് ബുദ്ധിമുട്ടാ യോ?

എന്താ ലിജി നീ ഈ പറയുന്നത്. ?

നാട്ടുകാരെ വിളിച്ച് സധ്യയൊക്കെ കൊടുത്ത്, കല്യാണ മണ്ഡപത്തിൽ വെച്ച് നല്ല പൊന്നും പണവും ഒക്കെയുള്ള ഒരാളെ കെട്ടുന്നതിന് പകരം എന്നെപ്പോലെ ഒരു പൊട്ടിയെ കല്യാണം കഴിക്കേണ്ടി വന്നില്ലെ…

എന്റെ പൊന്നു ലിജി ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിക്കാത്ത കാര്യമാണ് നീ ഈ പറയുന്നത്. എനിക്ക് പൊന്നും പണവും ഒന്നും വേണ്ട എന്റെ ലിജിയെ മാത്രം മതി.

മ്…. അതൊക്കെ ഇപ്പൊ തോന്നും. കുട്ടികളൊക്കെ ആയി ബാധ്യതകൾ കൂടുമ്പൊ എന്നെ വെറുക്കുവോ ?

എന്റെ പൊന്നു ലിജി ബാധ്യതകളൊക്കെ തന്റെ സ്ഥാനത്ത് വേറെ ആളായാലും ഉണ്ടാവും. അതൊക്കെ ഏതൊരാളും നേരിടണം. ഉള്ളതു കൊണ്ട് ഓണം പോലെ നമ്മൾ ജീവിക്കും.

തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ നിശ്കളങ്കമായ സ്നേഹം മനസിലാക്കിയ ലിജി അജീഷിന്റെ കണ്ണിൽ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.

നിലാവുള്ള ആരാത്രിയിൽ,, മഞ്ഞുപെയ്യുന്ന ആ ഒരന്തരീക്ഷത്തിലും അവരുടെ ശരീരോശ്മാവ് വർദ്ധിക്കുന്നത് അവരറിഞ്ഞു.

രണ്ടു പേരുടെയും അധരങ്ങൾ ഒന്നായി. പകൽ പോലുള്ള നിലാവെളിച്ചത്തിൽ ആ കമിതാക്കൾ സ്വയം മറന്ന് അധരങ്ങൾ നുകർന്നു.. ലിജി പ്രേമപൂർവ്വം അജിയെ വാരിപുണർന്നു.

പ്രാണസഖിയുടെ കുഞ്ഞു മുഖം കൈകുമ്പിളിലൊതുക്കി ആ പവിഴാധരങ്ങൾ അജി നുകർന്നു ….

മുണ്ടിനടിയിൽ തലപൊക്കുന്ന അജിയുടെ ലിംഗം അവളുടെ വയറിന്റെ വശങ്ങളിൽ കുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഇതറിഞ്ഞ ലിജി വലതു കൈ കൊണ്ട് അജിയുടെ മുണ്ടിനിടയിൽ കൈ കടത്തി കുണ്ണയെ തഴുകി.

രണ്ടു പേരും മതി മറന്ന് ചുമ്പിക്കുന്നതതിനിടയിൽ അജിയും തന്റെ വലതു കൈകൊണ്ട് അവളുടെ പാവാടയുടെ അടിയിലൂടെ കൈ കടത്തി ആ തുടുത്ത പൂറിൽ തടവി. അത് നേരത്തെ തന്നെ ഒരു ചെറുചോലയായ് മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

കൊഴുപ്പിനാൽ നനഞ്ഞു കുതിർന്ന കന്തുകളിൽ പതിയെ തടവുകയും ചുണ്ടിലെ തേൻ നുകരുകയും ചെയ്തപ്പോൾ ലിജിയുടെ അരക്കെട്ട് വെട്ടിവിറച്ചു. അവളുടെ ഉള്ളിലെ മഞ്ഞുകട്ട ഉരുകി ഒലിക്കുന്നത് മനസിലായ അജീഷ് തന്റെ നടുവിരലും മോതിര വിരലും ചേർത്ത് പതിയെ ആ പൂവിൽ കയറ്റി..