വികാര വസതി 02 [ജ്യോതി] 407

”എടീ    ശവമേ…  ഇങ്ങനെ    വേണ്ടാതീനമൊക്കെ      കാട്ടുന്നേന്    മുന്നേ   ആ   കതകേലും    അടച്ചൂടേ    നിനക്ക്??   ഒരു   ചെറുക്കനുളള    വീടാണെന്ന്    ഓർത്താ    നീ ??”

”അതമ്മേം      ഓർത്തീല്ലാല്ലോ….”

ക്ഷമ    നശിച്ചപ്പോൾ    അമ്മു   അറിയാതെ    പറഞ്ഞു  പോയി.

”എന്താടീ… എന്താ   നീ    പറഞ്ഞേ??   ഒറക്ക   പറേടീ..”

ആദ്യം   ഒന്നു    ഞെട്ടിയെങ്കിലും    അത്    മറച്ചു  കൊണ്ട്   ദേവി   ചോദിച്ചു.

”ഒറക്കെ    പറയാനൊന്നൂല്ല…   അമ്മ    അടുക്കളേ    കിടന്ന്    കാട്ടിക്കൂട്ടിയോക്കെ     ഞാനും  കണ്ടു….  ഞാനേതായനലും    എൻറെ    റൂമിലല്ലേ   ചെയ്തേ…  എന്നാൽ    അമ്മയോ??   എന്നെ  കൊണ്ട്    കൂടുതലൊന്നും   പറയിക്കേണ്ട…. വയസ്സാം   കാലത്ത്    കണ്ടിടോം    പൊക്കി    റോട്ടിക്കിടന്നേക്കുന്നു…  ഞാൻ    കണ്ടിരുന്നു…   അന്ന്    അടുക്കളേല്    മുണ്ടും    പൊക്കിയിരുന്ന്     വഴുതന    കേറ്റീത്…”

അമ്മുവും   വിട്ടു   കൊടുത്തില്ല. സ്വന്തം   ഭാഗം   ന്യായീകരിക്കാനാണ്   എങ്കിൽ   പോലും    അവൾ    പറഞ്ഞത്   ദേവിയുടെ   മാനാഭിമാനത്തിൽ    ആഘാതമേൽപ്പിച്ചു.

”എന്നതാടീ    പട്ടീ   നീ   പറഞ്ഞേ??”

അലറിയതിനൊപ്പം    ദേവിയുടെ    വലത്   കരം    അമ്മുവിൻറെ   കവിളിൽ   പതിഞ്ഞു. അവൾ   വേച്ചു  കൊണ്ട്    കട്ടിലിലേയ്ക്ക്   വീണു.