വില്ലൻ 6 [Veriyan] [FE] 157

 

“ശോ… എന്റെ വിയർപ്പാണോ ഈ മണക്കുന്നെ?” ജാൻസിക്ക് നാണമായി.

 

“മ്മ്മ്… എനിക്ക് ഇഷ്ടമാ നിന്റെ വിയർപ്പ്” അവൻ ആ കക്ഷത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി. അവളുടെ വിയർപ്പ് മണം മൂക്കിലേക്ക് വലിച്ചു കയറ്റി. അവിടെ നക്കി നുണഞ്ഞു. ജാൻസി ഇക്കിളി കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു.

 

“ശോ… ഈ ചെറുക്കൻ” അവൾ കക്ഷത്തിലെ അവന്റെ നാക്കിന്റെ പ്രകടനം ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

പിങ്ക് ബ്രായിൽ തുളുമ്പി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ പാൽകുടങ്ങൾ അവൻ നോക്കി. എന്നിട്ട് വീണ്ടും അടുത്ത കക്ഷത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി. ജാൻസി സുഖം കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു.

 

രണ്ടു കക്ഷങ്ങളിലെയും വിയർപ്പ് നുണഞ്ഞു കുടിച്ച ശേഷം അവൻ മുഖം എടുത്തു അവളെ നോക്കി: “നിന്റെ വിയർപ്പിന് എന്തു രുചിയാടീ…” അവൻ ചുണ്ട് നാക്കുകൊണ്ട് തുടച്ചു.

 

“അയ്യടാ… അത്ര രുചിയാണോ?” അവൾ കൊഞ്ചി.

 

“ഇവിടുത്തെ അത്ര ഇല്ല” അവൻ പൂറിനടുത്തു തൊട്ടു കാണിച്ചു.

 

“ച്ചീ… വഷളൻ…” അവൾ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.

 

“ഇനി ഇത് ഊരട്ടെ?” അവൻ അവളുടെ ബ്രാ അല്പം കടിച്ചിട്ട് ചോദിച്ചു.

 

“ഉം… ഊരിക്കോ… നിന്റെ സ്വന്തമല്ലേ എന്റെ എല്ലാം…” അവളുടെ കവിളുകൾ ചുവന്നു. കണ്ണുകൾ നാണം കൊണ്ട് നേരെ നോക്കാതെ അവൾ വശങ്ങളിലേക്ക് പായിച്ചു.

 

അവൻ അവളെ അല്പം പൊക്കി. ബ്രായുടെ ഹൂക്ക് അഴിച്ചു. മെല്ലെ ആ ബ്രാ ഊരി… ജാൻസിയുടെ വെണ്ണ മുലകൾ നഗ്നമായി അവന് മുൻപിൽ ദൃശ്യമായി.

 

നല്ല ബ്രൗൺ നിറത്തിലുള്ള ഏരിയോളയും മുന്തിരി മൊട്ടുപോലുള്ള മുല ഞെട്ടും അവന്റെ വായിൽ വെള്ളമൂറിച്ചു. അവൻ മലർത്തി കിടത്തി അവളുടെ മുലകൾ കൈകളിൽ ഒതുക്കി അതിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കുമ്പോഴാണ് അവന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത്.

 

“മൈര്… ഏത് പുണ്ടച്ചി മോനാണാവോ ഈ നേരത്ത്…” അവൻ എഴുന്നേറ്റ് ഫോൺ എടുത്തു.

 

തന്റെ മുലകൾ ആസ്വദിച്ചു തുടങ്ങുമ്പോൾ ശല്യമായി വന്ന ഫോൺകോളിന് രാഗേഷ് ആസ്വസ്തമാകുന്നത് കണ്ട് ജാൻസിക്ക് ചിരി വന്നു.

 

“ഓഹ്… മാത്യു… ഈ പൂറന് ഇതിപ്പോ എന്താ വേണ്ടേ?” അവൻ ജാൻസിയോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഫോൺ എടുത്തു: “ഹലോ… ആ ചേട്ടാ…”