വില്ലൻ 6 [Veriyan] [FE] 147

 

ജാൻസി അത് കേട്ട് വായ് പൊത്തി ശബ്ദം ഇല്ലാതെ ചിരിച്ചു.

 

“അത് ചേട്ടാ… ചേച്ചി പറഞ്ഞു കുഴപ്പമൊന്നുല്ലാന്ന്…” അവൻ ജാൻസിയുടെ ചിരി നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

“ഓ… ശെരി ശെരി… ഞാൻ പോയിനോക്കാം… ആഹ്ഹ്…” മാത്യു എന്തോ പറയുന്നത് കേട്ട് അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.

 

ജാൻസി തന്റെ മുലകൾ കൈകൾ കൊണ്ട് മറച്ചു പിടിച്ചു അവൻ സംസാരിക്കുന്നത് നോക്കി മലർന്നു കിടന്നു.

 

“ആഹ്… ശെരി ചേട്ടാ… ഞാൻ പോകാം… ശെരി… നോക്കീട്ട് വിളിക്കാം…” അവൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്തു.

 

ഫോൺ ടേബിളിൽ വെച്ച് അവൻ ജാൻസിയുടെ അടുത്തു കിടന്നു: “നിന്റെ കാമുകനു ഭയങ്കര ഉത്തരവാദിത്തം ആണല്ലോ? നിന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് വിട്ട് പോയതിനു എന്നെ കുറച്ചു പറഞ്ഞു” അവൻ ചിരിച്ചു.

 

“എന്നാൽ നീ എന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടെന്ന് പറ” അവൾ പറഞ്ഞു.

 

രാഗേഷ് അവളുടെ ഒരു കൈ പതിയെ പിടിച്ചു മാറ്റി: “നിന്നെ വന്നു നോക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പിന്നെ ഫുഡ് വാങ്ങിക്കൊടുക്കാൻ” അവൻ അവളുടെ ഇടതു മുലയുടെ ഞെട്ട് വിരലുകൾ കൊണ്ട് ഇറുക്കി എന്നിട്ട് മെല്ലെ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

 

“നല്ലതല്ലേ? ഇനി വൈകീട്ട് വരെ പോകുന്നില്ലെന്ന് പറ. എന്റെ കൂടെക്കിടന്ന് ഉറങ്ങുവാണെന്ന് പറ…”

 

“ഹഹ… വേണേൽ ഞാൻ പറയും. എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നൂല്ല… താനല്ലേ അവനെ കെട്ടി ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കാൻ പോകുന്നെ?”

 

“അതിനു നിനക്കെന്തിനാ അസൂയ?”

 

“എനിക്ക് ഒരു അസൂയയും ഇല്ല. ഇത്തിരി വിഷമം ഉണ്ട്. അതൊക്കെ സ്വഭാവികം…” അവൻ അതും പറഞ്ഞു ആ മൊട്ടു വായിലാക്കി നുണഞ്ഞു.

 

“ആഹ്… സ്സ്സ്…” അവൾ സുഖിച്ചു.

 

അവൻ പൂർണ്ണമായും ആ മുല വായിലിട്ട് നുണഞ്ഞു. ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞ് മുലപ്പാൽ നുണയും പോലെ അവൻ അവളുടെ മുല നുകർന്നു കുടിച്ചു.

 

അവന്റെ തുപ്പലിൽ അവളുടെ മുല മുഴുവനായി നനഞ്ഞു കുതിർന്നു. അവൻ വായ് എടുത്തു എന്നിട്ട് ഞെട്ട് മാത്രം കടിച്ചു ഈമ്പി.