“എന്റെ ചൊറുക്ക് നോക്കി നിൽക്കാതെ ചോദിച്ചതിന് ഉത്തരം പറ…..”…പ്രിൻസി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു…..

സമർ കൈകെട്ടിയത് താഴ്ത്തി….

“എനിക്ക് കൊഴുപ്പ് കുറച്ചു കൂടുതൽ തന്നെയാ സാറേ…..അത് ഞാൻ തന്തയ്ക്ക് പിറന്നതുകൊണ്ടാണ്…..”……സമർ പ്രിന്സിയുടെ മുഖത്തുനോക്കി പറഞ്ഞു……

“സമർ……..”…..പ്രിൻസി അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ വിളിച്ചു…….സമർ മിണ്ടാതെ അയാളെ നോക്കി നിന്നു…..

“നീ ഇപ്പൊ നോവിച്ചു വിട്ടത് തിരിഞ്ഞുകൊത്തുന്ന നല്ല വിഷമുള്ള പാമ്പുകളെയാണ്…….”…..പ്രിൻസി സമറിന് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി…….

“അവരുടെ വിഷം എനിക്ക് എൽക്കില്ല…….”……സമർ പറഞ്ഞു……..

പ്രിൻസി ചോദ്യഭാവത്തോടെ അവനെ നോക്കി……..

“അവരേക്കാൾ വിഷമാണ് എന്റെയുള്ളിൽ……”…….ഒരു പൈശാചികമായ ഭാവത്തോടെ സമർ പറഞ്ഞു…….
അതുകണ്ട് പ്രിൻസി ഭയന്നു……

“ഒരു കേന്ദ്രമന്ത്രി നിന്റെ രക്ഷയ്ക്ക് ഉള്ളതിന്റെ അഹങ്കാരമാണോ…..”……പ്രിൻസി പരിഹാസത്തോടെ ചോദിച്ചു……..

“അല്ലാ…..”……സമർ മറുപടി നൽകി………

“പിന്നെ…….?…”….പ്രിൻസി തിരിച്ചു ചോദിച്ചു…….

“അതൊന്ന് തിരിച്ചു ചിന്തിച്ചാൽ മതി…….”…..ഇത്രയും പറഞ്ഞു സമർ അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങി…..
പ്രിൻസിപ്പൽ ഒരു പേടിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ ഓർത്തെടുത്തു……

സമർ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു…….ക്ലാസ് തുടങ്ങിയിരുന്നു……മാലിനി മിസ്സ് ക്ലാസ്സിലേക്ക് വന്ന് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തിയതിനുശേഷം ഓരോരുത്തരോടും അവരെ സ്വയം അഭിസംബോധന ചെയ്യാൻ വേണ്ടി മുന്നിലെ മൈക്കിലേക്ക് വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു….

ഓരോരുത്തരും അവരുടെ പേരും വിവരങ്ങളുമൊക്കെ പങ്കുവെച്ചുകൊണ്ട് ഇരുന്നു….

“മേ ഐ കം ഇൻ…..”…….സമർ തന്റെ ഗംഭീര്യമുള്ള സൗണ്ടിൽ മാലിനിയോട് ചോദിച്ചു………

“ഈ ക്ലാസ്സിലെയാണോ……”…….മാലിനി അവനോട് ചോദിച്ചു………

“യാ…….”…….അവൻ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് മറുപടി നൽകി…………

“ആദ്യദിവസം തന്നെ നേരത്തെയാണല്ലോ…….ഐ വാണ്ട് യൂ ടു ബി ഓൺ ടൈം ഇൻ മൈ ക്ലാസ്……..”……..മാലിനി അവനോട് പറഞ്ഞു……..