വിനീത, വിവേകിന്‍റെ ചേച്ചി [Smitha] 831

ഒരു വേള അവരുടെ നോട്ടവും പുഞ്ചിരിയും കണ്ട് അമ്മ ചിത്ര ചോദിച്ചു.

“നോക്കിയാ അപ്പത്തന്നെ വഴക്കടിക്കണ ചേച്ചീം അനിയനും ഇപ്പൊ കണ്ണി കണ്ണി നോക്കി ഒരു ചിരീം പുന്നാരോം?”

“വഴക്കോ? ഞാനോ?”

ഏത്തപ്പഴം തൊലിയുരിഞ്ഞ് അറ്റം ചുണ്ടില്‍ മുട്ടിച്ച് അവനെ കാണിച്ചുകൊണ്ട് വിനീത ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ആണോ മോനെ? ചേച്ചി എപ്പഴാടാ മോനോട് വഴക്കിട്ടത്?”

“ഓ! എന്തൊരു പുന്നാരം!”

ചിത്ര ഭര്‍ത്താവ് വിശ്വനാഥനെ നോക്കി.

“സാരല്ല്യ…”

വിശ്വനാഥന്‍ പറഞ്ഞു.

“എന്തായാലും വഴക്കും ഒച്ചപ്പാടും ഒന്നൂല്ല്യല്ലോ…”

“രണ്ടാളും എന്തോ ഒപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്…”

ചിത്ര അവരെ സംശയത്തോടെ നോക്കി.

“അറിയാം, രണ്ടീസം കഴിയുമ്പോ…”

അവര്‍ ഇരുവരേയും മാറി മാറി നോക്കി.
ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് കഴിഞ്ഞ് വിവേക് അവന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.
പഠിക്കാനൊന്നും തോന്നിയില്ല.
കാര്യമായി അങ്ങനെ പഠിക്കാനുമില്ല.
അവന്‍ കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.
ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കിടക്കുന്നത് കണ്ടാല്‍ അമ്മ വഴക്ക് പറയുമെന്ന് അവനറിയാം.
അവന്‍ താഴേക്ക് നോക്കി.
അച്ഛനും അമ്മയും സിറ്റൌട്ടില്‍ ഇരിക്കുന്നു.
ചേച്ചി എവിടെ?
വിവേക് മൊബൈല്‍ എടുത്തു.
ഡയല്‍ ചെയ്തു.
അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വിനീത ഫോണെടുത്തു.

“എന്താ കുട്ടാ?”

ഫോണിലൂടെ സ്നേഹം തുളുമ്പുന്ന ചോദ്യം.
ചോദ്യത്തിന്‍റെ ചൂടില്‍ അവന്‍റെ ദേഹം തപിച്ചുണര്‍ന്നു.
ഷോട്ട്സിനുള്ളില്‍ കുണ്ണ തലപൊക്കി.

“ചേച്ചി എന്തെടുക്ക്വാ?”

The Author

സ്മിത

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...