ശ്രീധര്‍ നൃത്തച്ചുവടുകള്‍ അനുകരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നോക്കെടാ അവക്കടെ ഐറ്റംസ് ഒക്കെ…കാറ്റില്‍ കൂഴച്ചക്ക കുലുങ്ങുന്ന പോലെ…”
“ഹോട്ട് പീസ്‌…!”
ജെയ്സനും കണ്ണുകള്‍ മാറ്റാതെ പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ വാതില്‍ക്കലേക്ക് നീണ്ടു.
വിനീത വരുന്നു!
“ഹമ്മേ!”
ശ്രീധറും ജെയ്സനും ഒരുമിച്ച് മന്ത്രിച്ചു.
ശാന്തനായ വരുണും കണ്ണു തള്ളി അവരുടെ വരവ് നോക്കിയിരുന്നു.
“എന്നാടാ പിള്ളേരെ മിഴിച്ചു നോക്കുന്നെ?”
അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“എങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കും എന്‍റെ ചേച്ചി…പൊളിയായിട്ടുണ്ട്! സൂപ്പര്‍ ഡ്രസ്സ്!”
ജെയ്സന്‍ തലയില്‍ കൈവെച്ച് പറഞ്ഞു.
“എടാ വേണ്ട വേണ്ട!!”
അടുതെത്തി അവന്‍റെ തലക്ക് ഒന്ന് തട്ടിയിട്ട് വിനീത പറഞ്ഞു.
“ഇതെന്‍റെ വീടാ! ഞാന്‍ അങ്ങനെ പൊറത്തേക്കൊന്നും പോകുന്നില്ല…അപ്പോള്‍ ഇഷ്ടമുള്ള ഡ്രസ്സ് എനിക്കിടാം..നീ ഉദ്ദേശിച്ചത് ഒക്കെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഒന്നുമല്ലേലും ഞാന്‍ നിന്‍റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ ചേച്ചിയല്ലേടാ? കൊറച്ച് ബഹുമാനം ഒക്കെ ആകാം കേട്ടോ…”
ഒരു നിമിഷം ജെയ്സനും ശ്രീധറും വല്ലാതായി.
വരുണ്‍ അവരെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.
പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ജെയ്സനും ശ്രീധറും പഴയനില വീണ്ടെടുത്തു.
“അയ്യോ എന്‍റെ പൊന്ന് ചേച്ചി തെറ്റിധരിക്കല്ലേ…ഈ ഡ്രസ്സില്‍ ചേച്ചി സുന്ദരിയായിരിക്കുന്നു എന്നെ ഞാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ള്…”
“ഈ ഡ്രസ്സ് അല്ലേലും ഞാന്‍ സുന്ദരിയാ, നീ ഒന്ന് പോടാ.”
വിനീത പറഞ്ഞു.
എന്തൊരു സൌന്ദര്യമാണ് മൂന്നെണ്ണത്തിനും!
വിനീത ഓര്‍ത്തു.
വെറുതെയല്ല പെണ്ണുങ്ങള്‍ വഴിതെറ്റിപ്പോകുന്നത്.
കൂട്ടത്തില്‍ കണ്ണെടുക്കുവാന്‍ ഏറ്റവും പ്രയാസം വരുണിനെ നോക്കുമ്പോള്‍ ആണ്.
അവനാണെങ്കില്‍ അല്‍പ്പം നാണം കുണുങ്ങിപ്പയ്യനും.
