യവനിക [അവന്തിക] 238

“കറക്ട് സമയത്തെ കറണ്ട് പോയത്.”

“അതെ, ഡ്രസ്സ് മാറിക്കോ. മുണ്ടു എൻ്റെ കയ്യിലുണ്ട്.”

“ഇവിടെ വച്ചോ?”

“അതിനെന്താ?”

“ശരി.”

ഡ്രസ്സ് മാറി ഷർട്ടും പേന്റും അവൾക്ക് ഊരി കൊടുത്തു.

“ഡാ, ഇന്നർ മാറുന്നില്ല?”

“ഉം…” മനസില്ല മനസോടെ ഊരി കൊടുത്തു.”

മുണ്ടു മാറി അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു, “മുകളിലേക്ക് പോകാം. റൂബി ബെഡിൽ കിടക്കാ.”

ഞാൻ മുകളിൽ പോയി അവളുടെ ഓപ്പൺ ടെറസ്സിലെ ഷെഡിൽ ഇരുന്നു. ഷെഡിൻ്റെ മുകളിൽ ഗ്ലാസ് ആയതുകൊണ്ട് നിലാ വെളിച്ചമുണ്ട്.

“ഞാൻ പോയി സാരി ഇടതു വരട്ടെ? കേക്ക് മുറിക്കുന്ന നല്ല ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്തു തരണം.”

“ശരി.”

ഞാൻ ബാഗിൽ നിന്നും ബോട്ടിലുകൾ പുറത്തേക്ക് എടുത്തു വച്ചു. കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ സാരിയിൽ വന്നു. ഒരു കറുപ്പ് സാരിയാണെന്നു മാത്രം നിലാ വെളിച്ചത്തിൽ മനസ്സിലായി. ഞാൻ ബിയർ പൊട്ടിച്ചു അവൾക്ക് കൊടുത്തു. സരയൂ എനിക്ക് അടുത്തുള്ള കസേരയിൽ ഇരുന്നു.

“ബർത്ഡേയ് ചിയേർസ്…”

“ചിയേർസ്” കുപ്പികൾ തമ്മിൽ മുട്ടിച്ചു ഓരോ സിപ്പ് ഞാനും അവളും ഇറക്കി.

“ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നു ഹസ് അറിഞ്ഞാൽ?”

“അതിനു ഇതൊക്കെ പറയേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ?”

“അത് ശരിയാ.”

“പറ, തൻ്റെ പ്രശനം എല്ലാം മാറിയോ?”

“അതോണ്ടല്ലേ ഇവിടെ വന്നത്.”

“എന്നിട്ട് എന്ത് തീരുമാനിച്ചു?”

“താൻ എന്തായാലും കെട്ടിയതല്ലേ, ഞാൻ അത് അംഗീകരിക്കുന്നു. പ്രശ്നം സോൾവ്ഡ്.”

“തനിക്കു കെട്ടാൻ മാത്രാണോ ഒരു സ്ത്രീയെ ആവശ്യം?”

“സരയൂ, മറ്റു പെണ്ണുങ്ങൾ ആണെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ..നിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് കെട്ടിയാൽ എന്നുണ്ട്.”