യവനിക [അവന്തിക] 238

സൈക്കിൾ ചവുട്ടി ഭൂപ്രകൃതി നോക്കി ഒടുവിൽ ഒരു കോൾ പാടത്തേക്ക് എത്തി ചേർന്നു. വിയർത്തു കുളിച്ചിരിക്കുന്നു. പക്ഷെ പാടത്തെ കാറ്റ് വന്നു പതിഞ്ഞപ്പോൾ ക്ഷീണമെല്ലാം മാറി. അവിടെ ഒരു വലിയ നെൽപ്പാടം കാണാം. സൈക്കിൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ബണ്ടിന്മേൽ വച്ച് കഷ്ടി ഒരു മുക്കാൽ കിലോമീറ്റർ പദത്തിന് നടുവിലൂടെ നടന്നു ആ വലിയ നെൽപാടത്തിനു നാടുവിലെത്തി. കൊയ്ത്തു തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.

ഞാൻ അവിടെ നടവഴിയിൽ കിടന്നു. കിടന്നപ്പോൾ ഇട്ടിരുന്ന ബനിയൻ ഊരി കളയാൻ തോന്നി. അത് ഊരി മാറ്റിയിട്ടപ്പോൾ ട്രൗസറും. പക്ഷെ അത് ഊരാൻ നിന്നില്ല. കാറ്റു ട്രൗസറിനുള്ളിലൂടെ എൻ്റെ ലിംഗത്തിൽ വന്നെത്തിയപ്പോൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു കിടന്നു ഉറങ്ങിപ്പോയി. വിയർപ്പെല്ലാം വറ്റിയിരിക്കുന്നു. തിരികെ വരുമ്പോൾ സൈക്കിൾ ഒരു ഉറുമ്പോളം വലുപ്പത്തിൽ അകലെ കാണാം. നടന്നു സൈക്കിളെടുത്തു തിരികെ വീട്ടിലേക്കെത്തി.

ഈ യാത്ര ഒന്നും രണ്ടും മാസം നീണ്ടു. പാടത്തേക്ക് ചെല്ലുന്നതു ഒരു റെസിഡൻഷ്യൽ ഏരിയ കൂടിയാണ്. ഒറ്റപ്പെട്ട വെളിച്ചമില്ലാത്ത വലിയ വീടുകൾ. രാവിലെ ആറുമണിക്ക് മുൻപ് പോകുന്നതുകൊണ്ടു വളരെ വിജനമായ വഴികളായി തോന്നും. ഞാൻ സൈക്കിൾ ചവുട്ടി വരുമ്പോൾ എതിർവശത്തു നിന്ന് ഒരു ബലെനോ കാർ വരുന്നുണ്ട്. ആ റോഡിൽ കഷ്ടിച്ച് ഒരു കാറിനും ബൈക്കിനും പോകാനുള്ള വഴിയേ ഉള്ളു. കാർ വലതുഭാഗത്തേക്ക് അധികം ഒതുക്കാതാണ് വരുന്നത്. എനിക്ക് ആ വരവ് കണ്ടപ്പോളേ തോന്നി അത് എനിക്ക് നേർക്കാണെന്നു. സ്ലോ ചെയ്യാതെ വന്ന കാർ നൈസ് ആയി എൻ്റെ പെടലിൽ തട്ടി. ഞാൻ വീഴാൻ പോയി. കാർ നിർത്തി, ഗ്ലാസ് താഴ്ന്നു.