☠️യോദ്ധാവ്☠️ 1 [സാത്താൻ?] 197

 

 

നടന്നുവന്നവരിൽ മുൻപ് മാർക്കോയെ ഫോണിൽ വിളിച്ച ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ ജോണിനൊടായി ചോദിച്ചു.

 

 

ആ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി പറയാൻ ജോണിന് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല അല്ല അതിനുള്ള മറുപടി അയാൾക്ക് അറിയുമായിരുന്നില്ല.

 

 

” മറുപടിയില്ല അല്ലെ? എന്നാൽ ഞാൻ പറയാം ആർത്തി പണം സ്വത്ത്‌ പതവി ഇതിനോടൊക്കെയുള്ള നിന്റെയൊക്കെ ആർത്തി ? എനിക്കും ആർത്തിയാണ് പക്ഷെ അത് പണത്തോടല്ല നിരവതി ജീവനുകൾ നശിപ്പിച്ച കുടുംബങ്ങൾ നശിപ്പിച്ച നിന്നോടൊക്കെയുള്ള നിന്റെയൊക്കെ മരണം കണ്ട് ആസ്വദിക്കാനുള്ള ആർത്തി ??”

 

 

 

ജോൺ : ഞങ്ങളുടെ ഇച്ചായൻ നിന്നെയൊക്കെ വെറുതെ വിടുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ?

 

 

” നിന്റെയൊക്കെ ഈ ഭീഷണിയിൽ ഞാൻ വീണു പോവും എന്ന് നിനക്കൊക്കെ തോന്നുന്നുണ്ടോ ജോൺ ? എന്തായാലും നിന്റെ ഇച്ചായൻ ഞങ്ങളെ അങ്ങ് കൊന്ന് കളയുമെന്നല്ലേ നിയൊക്കെ പറയുന്നത് അപ്പോൾ ദേ ഇതുകൂടെ അവനോട് പറഞ്ഞു കൊടുത്തേക്ക് ?”

 

 

അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ അവിടെ ഇരുന്ന ഒരു ബക്കറ്റിൽ കലക്കി വെച്ചിരുന്ന മുളകുപൊടി കലക്കിയ വെള്ളം അവർ ഇരുവരുടെയും ശരീരത്തിലേക്ക് ഒഴിച്ച്.

വേദനകൊണ്ടും മുറിവിലൂടെ ഇറങ്ങുന്ന മുളകിന്റെ നീറ്റലുകൾ കൊണ്ടും കിടന്നലറുന്ന ജോണിനെയും ജോർജിനെയും നോക്കി കണ്ടുകൊണ്ട് അതാസ്വാതിച്ചുകൊണ്ട് അവർ രണ്ടുപേരും അവർക്ക് മുന്നിലായി നിന്നു.

 

 

” പ്ലീസ് ഞങ്ങളെ ഒന്നും ചെയ്യരുത് കാലുപിടിക്കാം ???????”

 

വേദന സഹിക്കാനാവാതെ ജോണും ജോർജും അവർക്കു മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവരോടായി അപേക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

 

 

 

” നിന്നോടൊക്കെ ഇതുപോലെ എത്രപേർ അപേക്ഷിച്ചിട്ട്ടുണ്ടാവും? ജീവനുവേണ്ടി എത്രപേർ യാചിച്ചിട്ടുണ്ടാവും അതൊക്കെ നിയൊക്കെ ചെവിക്കൊണ്ടിരുന്നു എങ്കിൽ ഇന്ന് എനിക്ക് ഇത് ചെയ്യേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു ”

 

 

അവരോടായി അയാൾ പറഞ്ഞു.

 

 

ജോൺ : നീ ആരാ? നിനക്കൊക്കെ ഞങ്ങളുമായി എന്താ ബന്ധം?

 

 

” ഞാൻ ആരാ എന്ന ചോദ്യം അവിടെ നിൽക്കട്ടെ നിനക്കൊക്കെ ഇവളെ ഓർമ്മയുണ്ടോ? ”