കിടപ്പിൽ അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തലചായ്ച്ചു. വിനയന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ കുഞ്ഞുമുലകളോട് കളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ചിലപ്പോൾ, വിരൽത്തുമ്പുകൾ മുലഞെട്ടുകളിൽ സാവധാനം തലോടും. ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത ഒരു സുഖമാണ് അമ്പിളിയെ പൊതിഞ്ഞത്. പെണ്ണെന്ന വികാരത്തിന്റെ അടക്കിപ്പിടിച്ചുവച്ച വർഷങ്ങൾ ഇതാ, ഇപ്പോൾ, ഈ നിമിഷങ്ങളിൽ ഉരുകിത്തീരുന്നു.
മുഖത്തെ ചെറുപുഞ്ചിരി അവൻ കണ്ടു. തന്റെ സ്പർശങ്ങൾ അവൾക്ക് സുഖം നൽകുന്നതറിഞ്ഞ് അവന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞു. അശ്രദ്ധമായി ചിതറിക്കിടന്നിരുന്ന മുടിയിഴകൾ അവൻ മെല്ലെ തഴുകി മാറ്റി.
ഉച്ചവെയിലിന്റെ ചൂടേറ്റ് മയങ്ങിയ ഒരു ഭൂമിയെപ്പോലെ അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ അലിഞ്ഞുചേർന്നു.
പുറത്തെ ശബ്ദങ്ങളൊന്നും അവരെ ബാധിച്ചില്ല. വിനയനും അമ്പിളിയും അടങ്ങിയ മറ്റൊരു പ്രപഞ്ചം ആ മുറിയിൽ രൂപപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞിരുന്നു… അവിടെ നിറഞ്ഞുനിന്നത് സ്നേഹവും വാത്സല്യവും കൂടിച്ചേർന്ന തീവ്രമായൊരു കാമവുമായിരുന്നു.
അഞ്ചുമണി അടുക്കവേ, അമ്പിളി കിടക്കയിൽ നിന്നെണീറ്റു. സ്‌കർട്ടും ബ്ലൗസും ധരിച്ചു. പിന്നെ വിനയനോടും ഉടുത്തൊരുങ്ങാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
എന്നത്തെയും പോലെ, പതിവില്ലാത്ത ഒരു നാണത്തോടെ, എന്നാൽ സന്തോഷത്തോടെ, അവർ താഴേയ്ക്ക് ചെന്നു. ജാനകിയമ്മയ്ക്ക് മുന്നിൽ, ഇരിപ്പും നോട്ടവും ഒന്നും അസ്വഭാവികം ആകരുതെന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചു.
വാതിൽക്കൽ നിന്ന് വിനയൻ പിരിഞ്ഞുപോകവേ, പ്രണയത്തിന്റെ വേദന അമ്പിളിയെ വീണ്ടും വീണ്ടും വലച്ചു. നാളത്തെ പ്രതീക്ഷയോടെ, “നാളെ വരണേ, വിനയാ…” എന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു.
ആ മുഖത്തെ ദുഃഖം വിനയൻ അറിഞ്ഞില്ല. ഒരുപക്ഷേ, ആ ദുഃഖം അവനോടു കൂടി അമ്പിളിയ്ക്കും ഉണ്ടായിരുന്നോ എന്ന് സംശയിക്കണം.
മകനെപ്പോലെ കരുതിയിരുന്നൊരാൾ… ഇനിയങ്ങോട്ട് ‘മറ്റേതോ’ തലത്തിലാണ്. പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഭാരങ്ങൾ ഹൃദയത്തിൽ കയറിക്കൂടിയെങ്കിലും, അമ്പിളി ചിരിച്ചു. ആ ചിരിയും വിനയൻ അറിഞ്ഞില്ല. നേരം ഇരുട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പുറത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങിയ അവൻ പെട്ടെന്ന് ഒന്നു തിരിഞ്ഞുനോക്കി, ജനൽ വിരികൾക്കിടയിലൂടെ അവളെ സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിച്ചു.
തന്റെ ഇഷ്ടം സാധിക്കാൻ മാത്രം ഉപയോഗിക്കുകയാണോ ഇത്രയും നാൾ ‘ചേച്ചി’ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്ന ആ പെൺകുട്ടി? എന്താകും അവരുടെ ഭാവി? ഈ ബന്ധത്തിന് ഒരു പേരുണ്ടോ? ചോദ്യങ്ങൾ ധാരാളമുണ്ടായിരുന്നു… ഉത്തരങ്ങൾ അടുത്ത ദിവസങ്ങളിൽ കാത്തിരിപ്പുണ്ട്…
രാത്രിയായപ്പോൾ, കുളി കഴിഞ്ഞ് അമ്പിളി തന്റെ മുറിയുടെ വാതിലടച്ചു. പൂർണ്ണ നഗ്നയായി, മുറിക്ക് മധ്യത്തിലുള്ള വലിയ കണ്ണാടിക്കു മുന്നിൽ നിന്നു. ശരീരമാസകലം അവൾ സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിച്ചു. വിവിധ ഭാഗങ്ങളിലെ ചുവന്ന പാടുകൾ… വിനയൻ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ അവശേഷിപ്പിച്ചു പോയ പ്രണയത്തിന്റെ പൊള്ളലുകൾ, അടങ്ങാത്ത ആവേശത്തിന്റെ മുദ്രകൾ.
Vinayan Ambili-ye vividha reethikalil panni sughikkunnathu / sughippikkunnathu vivarichu varnikkanam. Vinayante kunna Ambili vaayil eduthu chappi paal muzhuvan kudichirakkunnathum varnikkanam,please.
Adutha part ennu varum, Adam ?
Kaathirikkunnu.
Pannunna rangangal nannaayi vivarichu ezhuthanam, please.
Very good!
Ambili’s and Vinayan’s emotions have been tastefully described.
But the sex scenes should be much more vividly portrayed so as to enable the readers to visualize and savour the beauty of it all.
Gyan is right.
Everything should be more detailed – how Vinayan’s huge penis penetrates Ambili’s tight vagina, the pain experienced by her as the full sized eight inch thing goes in, the howls of unimaginable pleasure coming out of Ambili’s mouth.
One more thing. As Vinayan and Ambili are now in love, and they have started enjoying regular sex, it sounds odd when he calls her ‘chechi’ . He should address her ‘Edi’ , ‘nee’.
He should fuck her in all possible positions, including oral sex.
Good one. Please continue.