21ലെ പ്രണയം 5 [Daemon] 689

ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്നോണം അവളുടെ നെറുകയിൽ ഞാൻ ചുംബിച്ചു. “കൊന്നാ പാപം തിന്നാൽ തീരും എന്നാണെങ്കിൽ ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടട്ടെ പെണ്ണെ” സർവ്വവും മറന്ന് ആത്മാർത്ഥമായി ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“നീ ചെറുപ്പമാണ്, നിനക്ക് നിന്നെക്കാൾ പ്രായം കുറഞ്ഞ ഒരു സുന്ദരിക്കുട്ടിയെ കിട്ടും. വെറുതെ ഈ വയസ്സിക്കു വേണ്ടി നിൻ്റെ ജീവിതം കളയണ്ട”

“ഞാൻ പാഴ് വാക്ക് പറഞ്ഞതാണെന്ന് നിനക്ക് തോന്നിയോ?“

“നീ വെറുതെ ആണെങ്കിൽ കൂടി ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്ക പോലും ചെയ്യരുത്.”

“ ഞാൻ നല്ല രീതിക്ക് സമയം എടുത്ത് ആലോചിച്ചിട്ടു തന്നെയാണ് പറയുന്നത്”

“വേണ്ട അമലെ, നീ ഇപ്പൊ മദ്യപിച്ചിട്ടില്ലെ?”

“കള്ളിൻ്റെ പുറത്ത് പറയുന്നതല്ല ഞാൻ. ഇപ്പോൾ എടുത്ത തീരുമാനവുമല്ല. കുറേ പ്രാവശ്യം ആലോചിച്ചെടുത്ത തീരുമാനമാണിത്”

‘’ എന്തായാലും അതൊന്നും നടക്കില്ലട, ഇത്രയും വളർന്ന എൻ്റെ മക്കളെ എങ്ങനെ ഞാൻ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കും,അവർ എന്നെ വെറുക്കില്ലെ, എൻ്റെ അമ്മ സഹോദരങ്ങൾ,അതുപോട്ടെ നിൻ്റെ വീട്ടിലാരെങ്കിലും ഇത് അംഗീകരിക്കുമോ?”

“നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ എന്തും ചെയ്യും, അതുപോലെ നിന്നെ സ്വന്തമാക്കാൻ ആരുടെ അംഗീകാരവും ആശീർവാദവും ഒന്നും എനിക്ക് ആവശ്യമില്ല. അതിനു വേണ്ടി ആരെ അകറ്റാനും എനിക്ക് സമ്മതം”

“ നിനക്ക് കഴിയുമായിരും എനിക്ക് അതിന് സാധിക്കില്ലടാ, ആരും അറിയാതെ എത്ര നാൾ ഇങ്ങനെ പോകുമോ അത്രയും നാൾ നമുക്ക് ഈ ബന്ധം തുടരാം”

“അപ്പോൾ ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാലോ”

“അന്ന് ചിലപ്പോൾ ഞാൻ ഈ ലേകത്തോട് വിട പറയുമായിരിക്കും”

“ദേ ഒരൊറ്റ ഒരണ്ണം അങ്ങ് തന്നാലുണ്ടല്ലോ” ഞാൻ രോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചു പിന്നേം പഴയ മട്ടിൽ പറഞ്ഞു “അങ്ങനെ ഒളിച്ചും പാത്തും കഴിഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ. നമ്മുടെ ഈ ബന്ധത്തിന് ഒരു പവിത്രത ഉണ്ട്, പ്രണയം. ആ പ്രണയത്തെ മറച്ചു പിടിക്കാൻ ഞാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല.”