“”കുട്ടിയോട് വരാൻ പറഞ്ഞോളു “” ന്ന് പൂജാരി പറഞ്ഞപ്പോ അത് വേണ്ട അവളവിടെ തന്നെ ഇരുന്നോട്ടെ എന്ന് പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു, അങ്ങേര്ടെ വായെലിരിക്കണത് കേൾക്കണ്ടാന്ന് വിചാരിച്ച് മിണ്ടാണ്ടിരുന്നു….
ആരൊക്കെയോ ചേർന്ന് ആരതിയെ എന്റടുത്തു ഇരുത്തി… തിരിഞ്ഞു നോക്കണ്ടിരിക്കാൻ ഞാൻ ആവുന്നത് നോക്കി എങ്കിലും വിജയിച്ചില്ല… ഇപ്പഴും തല താഴ്ത്തി തന്നെയാണ് ഇരിപ്പ്… ആ തിരുമോന്ത ഒന്ന് ശെരിക്ക് കണ്ടിരുന്നെങ്കി ആഞ്ഞൊരു ചവിട്ടുകൊടുക്കാമായിരുന്നു… എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ഇപ്പൊ ഞങ്ങളെ ഒരുമിച്ചു കണ്ടാൽ നിലവിളകിനടുത്തു കരിവിളക്കിരിക്കണ പോലെണ്ട്…
ആരതിടെ അടുത്ത് ഇരിക്കും തോറും എന്റെ ഉള്ളിൽ മുമ്പത്തെ കാര്യങ്ങൾ അലയടിക്കാൻ തുടങ്ങി… ഇവൾ കാരണം ഞാൻ അനുഭവിച്ച നാണക്കേടും പരിഹാസവും എല്ലാം… എനിക്കുറപ്പാണ് ആരതി ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചത് അവൾക് താല്പര്യം ഉണ്ടായിട്ടല്ല… ഇനി ആണെങ്കിൽ തന്നെ അത് എന്റെ കൂടെ സുഖിച്ചു ജീവിക്കാൻ അല്ല മാറിച്ഛ് പകപോകാൻ ആയിരിക്കും…
അല്ലെങ്കിലും പകപോകേണ്ടതും പ്രതീകാരം ചെയ്യണ്ടേതെല്ലാം ഞാൻ അല്ലെ… അവൾ കാരണം എല്ലാവരുടേം മുമ്പിൽ തല കുനിച്ചു നിന്നത് ഞാൻ അല്ലെ… ചെറിയ ചെറിയ പ്രേശ്നങ്ങൾ ഊതിപ്പെരുപ്പിച്ഛ് വഷളാക്കിയേത് മൊത്തം ഇവളല്ലേ??? ആരതി രാജീവൻ!!! പക്ഷെ ഒന്നും വേണ്ട അവൾക് അവളുടെ വഴി എനിക്കെന്റെ വഴിയേന്നും പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞുമാറി ഞാൻ നിന്നതല്ലേ ….??? എന്റെ ജീവിതം വെച്ച് കളിക്കാൻ മാത്രം എന്ത് തെറ്റാണ് ഞാൻ ചെയ്തേ??? അറിയില്ല… ഒന്നും….
ഓരോന്നാലോചിച്ഛ് ഇരിക്കുന്നതിനിടെ എന്തോ പറയുന്നത് കേട്ടാണ് ഞാൻ പൂജാരിയെ നോക്കിയത്… പൂജാരി എനിക്ക് നേരെ താലി നീട്ടിയിരിക്കുന്നു… ഒന്ന് മടിച്ച ശേഷം ഞാനാ താലി കയ്യിലെടുത്തു, കൈ നന്നായി വിറക്കുന്നുണ്ട്…
“”കെട്ടികൊള്ളു “” എന്ന് പറഞ്ഞതും എങ്ങാനൊക്കെയോ ഞാൻ താലി അവളുടെ കഴുത്തിനു നേരെ നീട്ടി…ആരതി എന്നെ നോക്കുന്നു, ആ കണ്ണിൽ എന്നോടുള്ള വെറുപ്പും ദേഷ്യവും എല്ലാമുണ്ട്, അതിന് പോടീ പൂറി എന്ന ലുക്ക്‌ ഞാൻ തിരിച്ചും കൊടുത്തു ..പിന്നെ ഒന്നും നോക്കീല രണ്ടും കല്പിച്ഛ് ഒരു കെട്ടായിരുന്നു, കെട്ടാൻ എളുപ്പത്തിന് വേണ്ടി ആര്യേച്ചി അവളുടെ മുടിപൊക്കി പിടിച്ചുതരുവേം ഒപ്പം വേറെന്തോ ഒന്ന് ചെയുവേം ചെയ്തു…. പക്ഷെ ഇതിനിടക്ക് എന്നെ ഞെട്ടിച്ചത് താലികെട്ടുമ്പോ കണ്ണടച്ചു പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന ആരതിയാണ്… എന്തിനാ ഇവളി ഷോ കാണിക്കണേ…
😌😌😮💨😮💨
നന്നായി വരട്ടെ
ഇവിടെ നേർത്തെ വന്ന കഥ പോലെ