അഭിയും വിഷ്ണുവും 7 [ഉസ്താദ്] 195

അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ ബെഡിലേക്ക് മലർത്തി കിടത്തി.അവന്റെയും അവളുടെയും കണ്ണുകൾ ഏകദേശം മിനുട്ടുകളോളം ഉടക്കി നിന്നു.അനുനിമിഷം കഴിയുമ്പോഴും അവളിലെ കത്തിയെരിയുന്ന കാമവും അടങ്ങാത്ത ജന്മാന്തരങ്ങളാലുള്ള പ്രേമവും അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് എത്തി.അവന്റെ വശ്യമായ നോട്ടം സഹിക്ക വയ്യാതെ അവളുടെ പുറത്തു കിടന്ന അവനെ അവൾ തന്റെ റോസാപ്പൂ അധരങ്ങളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.അവളുടെ ചോരചുണ്ടുകൾ നുണയുമ്പോഴും അതിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന ചൂട് താഴെ ഒരാളെ അനക്കം വെയ്പ്പിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു.അവളുടെ തുടയോട് അമർന്നു പറ്റിപ്പിടിച്ചു കിടന്ന ആ ഒറ്റ കൊമ്പനെ അവൾ പാന്റിന്റെ പുറത്തൂടെ കയ്യിലെടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞു.എന്നാൽ ഏതോ സായിപ്പന്റെ ബുദ്ധിയിൽ ഉദിച്ച ജീൻസ്‌ എന്ന ഇതിഹാസം അതിനു വിരാമമിട്ടു.

അവളുടെ ആ പ്രവൃത്തി കണ്ടെന്നോണം അവൻ ഒന്നു ഊറി ചിരിച്ചു.അവന്റെ ചിരി കണ്ടതും അവൾ അവന്റെ മുഖത്ത് ഒന്നു കടിച്ചു.അവൻ അതു ഗവനിക്കാതെ അവളുടെ സെറ്റ് സാരിയുടെ പുറത്തൂടെ കൈകളോടിച്ചു.അവളുടെ മുറ്റിയ മാറിടങ്ങളിലൂടെ അവന്റെ വിരലുകൾ നടത്തമിട്ടു. അത് അവളിൽ എന്തെന്നില്ലാത്ത അനുഭൂതി സമ്മാനിച്ചു.അവൻ സാരി തലപ്പ് അവളുടെ തോളിൽ നിന്നും മോചിപ്പിച്ചു എന്നിട്ട് തന്റെ മുഖം അവളുടെ  മാറിടത്തിൽ ബ്ലൗസിന് മുകളിൽ പൂഴ്ത്തി വച്ചു.അവൻ എന്തോ തിരയുന്നപോലെ അവിടെ ആകമാനം തലയിട്ടു തിരഞ്ഞിട്ട് നാവ് കൊണ്ട് നക്കി.അവളുടെ ഗോൾഡൻ കളർ ബ്ലൗസിന് മുൻവശത്തെ വെട്ടിന്റെ താഴെ ഭാഗം വരെ മുലചാലിലൂടെ അവന്റെ കൂർപ്പിച്ചു വച്ച നാവിറങ്ങി ചെന്നു.അവിടെയുള്ള ലീലാവിലാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞതും അവളുടെ കഴുത്തിൽ അവൻ ചുംബിച്ചു.കഴുത്തിൽ കിട്ടിയ ചുടുചുംബനങ്ങൾ അവളുടെ ശരീരത്തിലൂടെ മിന്നൽ പിണർ പായിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.അവൾ സീൽക്കാരങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ആഹ് സ്…സ്സ്സ്… ആഹ്.സ്..മ്മ്… ആഹ്.ഉം…അവളുടെ സീൽക്കാരങ്ങൾ റൂമിലാകെ അലതല്ലി.

ആ റൂമിൽ ലൈറ്റ് ഡിം ചെയ്യുന്ന ഒരു toggle ഉണ്ടായിരുന്നു.അവൻ അവളുടെ പുറത്തു കിടന്നു കൊണ്ടു തന്നെ അതു push ചെയ്തു.പൊടുന്നനെ റൂമിൽ ആകമാനം അരണ്ട വെളിച്ചമായി.അവർക്ക് ഇരുവര്ക്കും അതു നന്നേ പിടിച്ചിരുന്നു.

അവൻ അവളുടെ തല ഒരു തലങ്ങണിയിൽ വച്ചിട്ട് അവളുടെ ഉന്തിയ മാറിടം നോക്കി നിന്നു.അനുചേച്ചിയെക്കാളും വലിയ മുലകൾ ആയിരുന്നു ദിവ്യയുടെ.എന്നാൽ കുണ്ടിയുടെ അളവിൽ നേരെ തിരിച്ചായിരുന്നു. അവളുടെ മുലകൾ അവളെ പോലെ തന്നെ വെളുത്തു തുടുത്തു ഇരുന്നു.ഉന്തി തള്ളി ഇരുന്ന മുലകൾ വൃത്താകൃതിയിൽ ആയിരുന്നു.perfect ആയിരുന്നു അവളുടെ മുലകൾ.ആ മുലകൾ മാത്രം മതിയായിരുന്നു ഒരുവന് ഒരുദിവസത്തെ