അധര ലാള നകള്‍ [Pamman Junior] 332

പിന്നില്‍ നില്ക്കുന്നതു പൊന്നുമകന്‍ ആണെന്നോര്‍ക്കാതെ അവര്‍ പിന്നോട്ട് കഴെയ്യത്തിച്ച് ആ തല തന്റെ ചുമലില്‍ത്തന്നെ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചു. ഒരാനന്ദ നിര്‍വൃതിയില്‍ കണ്ണുകള്‍ പൂട്ടി.

അവന്‍ അമ്മയോട് ഒന്നുകൂടി ചേര്‍ന്നു നിന്നു. പുത്രലിംഗത്തിന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് അവളുടെ സിരകളില്‍ കാമലഹരി പടര്‍ത്തി.
”അമേ കെട്ടിപ്പിടിക്കട്ടെ?

വനജ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. മകന്‍ രണ്ടു കയ്യും ചേര്‍ത്ത് ആ മാംസളമേനിയെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു. (ശീയുള്ള ആ മുഖത്ത് ഒരായിരം ഉമ്മകള്‍ നല്‍കി.
അമ്മയുടെ പൂറില്‍ ലാപ്രപവാഹമായി. ലുങ്കിക്കടിയില്‍ കുട്ടന്‍ അമ്മപ്പൂറുകാണാന്‍ തിരക്കുകൂട്ടി. ‘മോനേ, സന്നു. കുട്ടാ, അമ്മയ്ക്കു വല്ലാതാവുന്നെടാ.. ഉo! എന്റെ പൊന്നേ.’ അവള്‍ മകനെ പൂടക്കം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. പ്രേമപരവശയായ ഒരു കന്യകയെ പോലെ. സനോജ് ഇടത്തെ കാല്‍മുട്ട് തെല്ലുയര്‍ത്തി അമ്മയുടെ തുടകളിലൂടെ ഓടിച്ചു. അറിയാതെ വനജ സ്വന്തം കാലുകള്‍ അകത്തി വെച്ചു. ദേഹം തളരുന്നതു പോലെ അവള്ക്ക് തോന്നി. കിച്ചണിലെ സ്ലാബില്‍ അവളെ അവന്‍ ചാരി നിര്‍ത്തി. മകന്‍ അമ്മയുടെ സാരി ഉരിഞ്ഞു. പാവടച്ചരട് അഴിഞ്ഞു. അനന്തരം ബ്ലൗസിന്റെ കടുക്കുകളും, (ബാ മാത്രം ധരിച്ച അമ്മപ്പൂറുകാട്ടി അവള്‍ മകന്റെ മുന്നില്‍

അമ്മയുടെ കൈ അറിയാതെ മകന്റെ ലിംഗം തേടിച്ചെന്നു. ചുട്ടുപഴുത്ത മോന്‍കുണ്ണയുടെ തൂമ്പത്ത് ആവട്ടെ. പശവെള്ളം തള്ളിത്തവി നിന്നിരുന്നു.

‘മോനേ. വൈക്കടാ. അമ്മയ്ക്കു താടാ കുട്ടനെ.’

‘ഉo. അമേ . തരാം അമേ.. പൊക്കമേ തുണി!’ ”ഇന്നാടാ. കേറ്റിക്കൊടാ. ഇവള്‍ നനഞ്ഞിരിക്കുവാടാ’ മകന്റെ കുണ്ണ അമ്മപ്പൂറിലേക്കുള്ള വഴി തിരയവേ ലുങ്കി അഴിഞ്ഞു വീണു. അവന്‍ (ബായുടെ കടുക്കു വിടര്‍ത്തി. ഉടയാത്ത പെരുമുലകള്‍ തള്ളിത്തുടിച്ചു നിന്നു. അവന്റെ കടക്കോല്‍ അമ്മയുടെ തേന്‍കുടത്തിന്റെ വാതില്‍ കണ്ടൂ. ഒരു നിമിഷം അവിടെല്ലാം അവന്റെ കണ്ണത്തല പരതി നടന്നു. ‘കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യാതെടാ കണ്ണാ, അമ്മേടെ പുറ്റിലോട്ട് കേറ്റടാ, നിന്റെ ചക്കരക്കണ്ണ’