അലയുന്നു ഞാൻ 2 [Saran] 166

ഞാൻ പറഞ്ഞു..

 

” എനിക്ക് തന്റെ അവസ്ഥ മനസ്സിലായി താൻ ഇവിടെ ഒരു sign ചെയ്തിട്ട് duty ക്ക് കയറിക്കോ…. “”

വാസുദേവൻ മേനോൻ എന്റെ മുന്നിൽ ഒരു ഫയൽ നീട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ അതിൽ sign ചെയ്തു എന്റെ ക്യാബിനിൽ പോയിരുന്നു. രണ്ട് ദിവസത്തെ പ്രൊജക്റ്റ്‌ വർക്കുകളും, കോൺഡ്രാക്ട് വർക്കുകളും നിറയെ തന്നെ ഉണ്ട്. ഇനിയൊരു രണ്ടു ദിവസത്തേക്ക് റസ്റ്റ് ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പായി. അങ്ങനെ ഞാൻ ഓരോന്ന് ചെയ്തു തുടങ്ങി.

 

“Sir…..””

പെട്ടെന്ന് തന്നെ ക്യാബിൻ തുറന്നുകൊണ്ട് ആരോ എന്നെ വിളിച്ചു ഞാൻ നോക്കിയപ്പോഴാണ് ആളെ മനസ്സിലായത് എന്റെ കൂടെ വർക്ക് ചെയ്യുന്ന കുട്ടിയായിരുന്നു സാന്ദ്ര ..

 

“കയറി വാടോ…””

ഞാൻ പറഞ്ഞു….

 

” അല്ല സാറിന്റെ കല്യാണം വിളിച്ചില്ലല്ലോ…. “”

അപ്പോൾ ഇവളും അറിഞ്ഞു ഈ പരിസരത്ത് ഇനി ഈ കാര്യം അറിയാൻ ആരുമില്ല…

 

” എടാ അത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു ആരെയും വിളിക്കാൻ പറ്റിയില്ല….. “”

ഒരു പെൺകുട്ടി ഡ്രസ്സ് മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ആ മുറിയിൽ കയറി പോയി പെൺകുട്ടി നിലവിളിച്ചു നാട്ടുകാർ എല്ലാവരും കൂടി അടിച്ചു കെട്ടിച്ചതാണെന്ന് പറയാൻ പറ്റുമോ. ഇല്ല. അതുകൊണ്ടായിരുന്നു ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് ഇനി ഇവിടെ ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞു കാണുമോ എന്റെ കല്യാണം ഏത് രീതിയിലാണ് നടന്നതെന്ന്.

 

” അതെന്താ സർ പെട്ടെന്ന് ഒരു കല്യാണം…. “”

അവൾ വീണ്ടും വീണ്ടും ഓരോന്ന് ചികഞ്ഞു കണ്ടുപിടിക്കാൻ നോക്കുകയാണ് എന്തോ എനിക്ക് അസ്വസ്ഥത പോലെ തോന്നി.

 

” തനിക്ക് വേറെ ഒന്നും പറയാനില്ലേ…. “”

ഞാൻ അല്പം ദേഷ്യത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു..

 

” അത്…… ഇല്ല സർ…””

 

” എങ്കിൽ പൊയ്ക്കോ, എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ വിളിക്കാം…. “”

മുൻപ് പല തവണ എന്റെ പുറകെ നടന്ന ആള ഞാൻ അവളുടെ മയക്കത്തിൽ വിഴില്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ വേറെ പല രീതിയിലും എന്നെ ആകർഷിക്കാൻ നോക്കി. രണ്ടുദിവസം മുന്പും അവൾ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് പെട്ടെന്ന് എന്റെ കല്യാണം ഞാൻ പോലും അറിയാതെ നടക്കുന്നത്.അതിൽ അവൾക്ക് അതിയായ ആമർശം ഉണ്ടെന്ന് അവളുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് എനിക്ക് വ്യക്തമായി തന്നെ മനസിലായി. അങ്ങനെ ഒന്ന് രണ്ട് വർക്കുകൾ തീർത്ത് ഉച്ചയ്ക്ക് കഴിക്കാൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. മുൻപ് ഒരിക്കലും എനിക്ക് പുറത്ത് നിന്ന് കഴിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ലായിരുന്നു എപ്പോഴും ഉച്ചയ്ക്ക് കഴിക്കാനുള്ള ഭക്ഷണം അമ്മ രാവിലെ തന്നെ തന്നു വിടുമായിരുന്നു. അമ്മയ്ക്ക് ഇപ്പോഴും എന്നോട് നല്ല ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരിക്കും അതുകൊണ്ടാണ് ഇതുവരെയും എന്നെ ഒന്ന് വിളിക്കുക പോലും ചെയ്യാത്തത്. ഇനിയെത്ര നാൾ ഇങ്ങനെ കഴിയേണ്ടി വരും ഒരു എത്തുമ്പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല. എന്റെ കൂടെ ഇപ്പോൾ നിൽക്കുന്നവൾ ആരാണ്? എന്താണ് എന്ന് പോലും എനിക്കറിയില്ല. എന്തിനുവേണ്ടി ഈ നാടകം കളിക്കുന്നത് എന്നും എനിക്കറിയില്ല. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഇപ്പോൾ അവളെ കാര്യം ഒന്നും എനിക്കറിയില്ല പേരൊഴിച്ച്. പേര് ഇന്നലെ ഞാൻ ചോദിച്ചില്ലെങ്കിൽ അവൾ അതും പറയുക പോലും ഇല്ലായിരുന്നു. ഇനി എന്തൊക്കെ പ്രശ്നങ്ങൾ വരുമോ എന്തോ. ദൈവത്തിന് അറിയാം അങ്ങനെ ഞാൻ പല കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ചു കാന്റീൻ നിന്ന് കഴിച്ചിട്ട് ഇറങ്ങി. തിരിച്ച് ഓഫീസില് പോയി ബാക്കിവെച്ച ജോലികളും തീർത്തും നാലുമണിക്ക് ഞാൻ ഓഫീസിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി. ഫ്ലാറ്റിൽ പോകുമ്പോൾ ആണ് ബസിൽ വച്ച് അന്ന് കല്യാണത്തിന് കണ്ട മധ്യവയസായ സ്ത്രീയെ ഞാൻ വീണ്ടും കണ്ടു. പക്ഷേ ട്രാഫിക് കാരണം എനിക്ക് ബസ്സിന്റെ പുറകെ പോകാൻ സാധിച്ചില്ല. ആരാണ് അവർക്ക് എങ്ങനെ എന്നെയും എന്റെ അച്ഛനെയും അറിയാം. ഇതൊക്കെ എനിക്കറിഞ്ഞേ പറ്റൂ. അതിനി ഒരു വഴിയേ ഉള്ളൂ അവർ അന്ന് എനിക്ക് തന്ന അഡ്രസ്സിൽ പോയി കാണണം. അങ്ങനെ ട്രാഫിക്കെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഒരു വിധത്തിൽ ഞാൻ ഫ്ലാറ്റിൽ വന്നെത്തി. പുറത്ത് നിന്ന് മൂന്ന് നാലു പ്രാവശ്യം ഹോണിങ് ബെൽ അടിച്ചിട്ടും അവൾ വാതിൽ തുറക്കുന്നില്ല. ഇനി ഇന്നലെ കണ്ട അപ്പുറത്തെ ഫ്ലാറ്റിൽ അവരുടെ അടുത്ത് പോയി കാണുമോ. എന്തായാലും രണ്ട് ബെല്ലും കൂടെ അടിച്ചു ഞാൻ അവരുടെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് നടന്നു. അവരുടെ ഫ്ലാറ്റിന്റെ മുന്നിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ഹോണിങ് ബെൽ അടിച്ചു അപ്പോൾ തന്നെ വാതിൽ തുറന്നു.