“എന്‍റെ മുത്തേ, രസമോര്‍ത്താല്‍ ഇതൊക്കെ വലിചൂരിക്കളഞ്ഞു ശരിക്കും വിരലിടാന്‍ തൊന്നും. ഇത്രേം ആള്‍ക്കാരുടെ എടേല്‍ ഇങ്ങനെ കമ്പി പറഞ്ഞ്..തൊട്ടും പിടിച്ചും..ഹോ എന്ത് രസവാ…മോന് നോക്കിക്കേ…’
അവള്‍ ചുറ്റും നോക്കിയതിന് ശേഷം ഷഡ്ഢി ഒരു വശത്തേക്ക് മാറ്റി പൂര്‍ അവനെ കാണിച്ചു.
“കണ്ടോ, മമ്മി ശരിക്കും നനഞ്ഞ് ഒട്ടുവാണ്. മോനേ, ആരും കാണാതെ നോക്കണേ. മോന് നോക്കുവാണേല്‍ മമ്മി പൂറു ഷഡ്ഢികൊണ്ടു മറയ്ക്കാതെ ഇങ്ങനെ വെച്ചോണ്ടിരുന്നോളാം.”
“പൂറു മൂടണ്ട മമ്മി ഞാന്‍ നോക്കുന്നുണ്ട്. മമ്മി എന്‍റെ കുണ്ണേലുംകൊടെ നോക്കണം.”
“ഞാന്‍ വേറെ എവിടെയും നോക്കുന്നില്ല മോനേ…മോന്‍റെ കുണ്ണേല്‍ മാത്രവാ മമ്മി നോക്കുന്നെ.”
“പറ മമ്മി മമ്മിയെന്താ ആ മലേല്‍ പോകാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നെ?”
“നോക്കിക്കേ ഏറ്റവും വലിയ ആ മല കണ്ടോ” അവള്‍ ഇടത് കൈ കൊണ്ട് മലമുകളിലേക്ക് ചൂണ്ടി. “ആ തൂണ് പോലെ നിക്കുന്ന മല കണ്ടോ. എന്‍റെ മുത്തിന്‍റെ കുണ്ണ പോലെയുണ്ട് അത്… അതുകൊണ്ട്..”
അതിനിടയില്‍ പുറത്ത് വാതോരാതെ വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന പ്രായമുള്ളയാള്‍ അവര്‍ക്കഭിമുഖമായി മുറ്റത്ത്‌നിന്ന് കൊണ്ടു ചോദിച്ചു: “നിങ്ങള് അമ്മയും മോനും അവിടെയെന്നെടുക്കുവാ? ഇങ്ങോട്ടിറങ്ങി വാന്നേ.”
“ഓ, മോന് ഒരു പനിക്കോള്,” ഗായത്രി പൂറില്‍ നിന്നും കൈ പിന്‍വലിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു, “മോനിപ്പഴും അമ്മക്കുട്ടിയാ. പനി വരുമ്പോഴൊക്കെ ഞാന്‍ അടുത്തുതന്നെ വേണം.”
“അമ്മയെന്തിനാ കൈ അവിടെനിന്നും എടുത്തേ?” അവന്‍ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു. “പൂറില്‍ത്തന്നെ കയ്യിട് മമ്മി.”
ഗായത്രി കൈ തിരികെ പൂറ്റിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. പൂറിനകത്തേക്ക് അവള്‍ കൈ ഇട്ടിരുന്നില്ല. എന്നാല്‍ ആ പ്രായമുള്ളയാള്‍ സംസാരിക്കാന്‍ വന്നപ്പോള്‍ അവള്‍ പൂറില്‍ വിരല്‍ കുത്തിയിറക്കി.
“ഇങ്ങനെ മതിയോ മോനേ?” പൂറില്‍ കൈ വിരലുകളിട്ട് അമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“ഉം…” അവന്‍ അവിടേക്ക് തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
The Author
പ്രിയപ്പെട്ട ജോയ്‌സി… കഥ മുഴുവൻ വായിച്ചു.. ഈ സൈറ്റിൽ വരുന്ന ഓരോ കഥയും വിടാതെ വായിച്ചിരുന്ന ഒരു കാലം എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഒരുപാട് നാളുകൾക്കു ശേഷം ഒരു കഥ ഒരു ഇരിപ്പിൽ വായിച്ചുതീർത്തു.. വല്ലാത്ത ഫീലിംഗ്.. ഒരുപാട് നല്ല എഴുത്തുകാരുടെ തിരോധാനം മൂലം നല്ല കഥയ്ക്കുള്ള കാത്തിരുപ്പ് ഞാൻ അവസാനിപ്പിച്ചതാണ്.. പക്ഷെ ആ കാത്തിരുപ്പ് വീണ്ടും തുടങ്ങുന്നു.. ജോയ്‌സിയുടെ കഥകൾക്ക് വേണ്ടി.. ഇനിയും എഴുതണം വായനക്കാർ ചൂണ്ടി കാണിച്ച ചെറിയ പിഴവുകൾ തീരുത്തണം.. കൃത്യമായ ഇടവേളകളിലുള്ള പ്രസിത്തീകരണം, ധാരാളം പേജുകൾ തുടങ്ങിയ പ്രത്യേകതകളും ജോയ്‌സിയുടെ കഥക്കുണ്ട്.. മന്ദൻരാജയുടെ മഞ്ജുവിനെ പോലെ… കട്ടകളിപ്പാന്റെ വീണയെപ്പോലെ.. പഴഞ്ജന്റെ സുഷമയെപോലെ.. തുടങ്ങി ഒരുപാട് കഥാപാത്രങ്ങളെ പോലെ ഗായത്രിയും പ്രേഷകരുടെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കും… ഞങ്ങളെ ഇട്ടേച്ചു പോവരുത്.. ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിക്കുക കഥയുടെ പേരുകൾ കഥയുടെ രീതി അല്ലെങ്കിൽ ആശയം മനസിലാവാത്ത രീതിയിൽ ആക്കിയാൽ നന്നായിരിക്കും… ഒരു അഭിപ്രായം ആണുട്ടോ… ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷയോടെ “കാതരയായ പ്രിയംവദ”