“എന്നത് മതിയോന്നാ ഗായത്രി ചോദിച്ചേ?” അയാള്‍ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു.
“ഞാന്‍ കയ്യില്‍ മൈലാഞ്ചിയിട്ടത് ഇങ്ങനെ മതിയോന്ന്‌ ചോദിച്ചതാ അശോകന്‍ ചേട്ടാ.” അവള്‍ അയാളോട് തന്‍റെ ഇടതുകൈപ്പത്തി കാണിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
“ഓ, അതാണോ?” അശോകന്‍ ചേട്ടന്‍ പ്രായമുള്ളയാള്‍ അവളുടെ കൈവെള്ളയിലെ ഡിസൈനിലേക്ക് നോക്കിപ്പറഞ്ഞു. “നല്ല ഡിസൈനാണല്ലോ?”
“എന്‍റെതും നല്ലതാണോ മമ്മി?” കുണ്ണ ശരിക്ക് അടിച്ചുതഴുകിക്കൊണ്ട് അവന്‍ ചോദിച്ചു.
“പെണ്ണുങ്ങളെപ്പോലെ നീയും മൈലാഞ്ചിയിട്ടോ ദിലീപേ?” അശോകന്‍ ചേട്ടന്‍ ചോദിച്ചു.
“അതിനിപ്പം ആണും പെണ്ണും എന്നൊക്കെ ഉണ്ടോ അശോകന്‍ ചേട്ടാ? ആണുങ്ങളുടെ മൈലാഞ്ചിക്ക് നല്ല വെള്ളക്കളറാ. ഒണങ്ങുമ്പം നോര്‍മ്മലായിക്കോളും.”
“ഓ, എന്നാ കണ്ടുപിടിത്തങ്ങളാ!” അശോകന്‍ ചേട്ടന്‍ അദ്ഭുതപ്പെട്ടു. “എന്നാലും ഇതൊക്കെ മെനക്കെട്ട പണിയല്ലേ ഗായത്രി?”
“പിന്നല്ലേ? അല്‍പ്പം മെനക്കേട് ഉണ്ട്. കൊറേ നേരം കുത്തിക്കോണ്ടിരിക്കണം ചേട്ടാ,” പൂറിലേക്ക് വിരലുകള്‍ താഴ്ത്തി, ഒരു വിരല്‍കൊണ്ട് കന്തില്‍ ഞരടിക്കൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. “എന്നാലെ ശരിക്കും കൊഴഞ്ഞ് മൈലാഞ്ചിച്ചാറ് ശരിക്കും വീഴുകയുള്ളൂ.”
“ഇപ്പം എത്ര വെരലാ മമ്മീ ഇട്ടേക്കുന്നെ?”
“എന്നാ ദിലീപേ?” അശോകന്‍ ചേട്ടന്‍ ദിലീപിനോട് ചോദിച്ചു.
“അല്ല എത്ര വിരലിലാ മൈലാഞ്ചി ഇടേണ്ടെതെന്നു ചോദിക്കുവാരുന്നു.”
“മോനേ ഇപ്പം രണ്ടു വിരലാ…” അവന്‍റെ നേരെ നോക്കി ആരും കാണാതെ കണ്ണിറുക്കിക്കൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് “നോക്കൂ” എന്നാ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ അവള്‍ പൂറിന്‍റെ നേരെ കണ്ണുകാണിച്ചു. “താഴെ രണ്ടു വിരല്‍. മുകളില്‍ പെരുവിരല്‍. ശരിക്ക് അമര്‍ത്തണം.”
“ഓ, ഒരമ്മയും മോനും വന്നെക്കുന്നു! നിങ്ങക്കീ മൈലാഞ്ചീടെ കേസ് മാത്രവേ പറയാനൊള്ളോ?”
“ചേട്ടന്‍ പ്രായവായി എന്നൊന്നും നോക്കണ്ട,” ഗായത്രി അയാളെ നോക്കിപ്പറഞ്ഞു, “ഈ പ്രായത്തിലും മൈലാഞ്ചിയിടുന്നേനു കൊഴപ്പവൊന്നുവില്ലാ. വേണേല്‍ ഞാനിട്ടു തരാം.”
“പിന്നെ എനിക്കെങ്ങും വേണ്ട നിങ്ങടെ മൈലാഞ്ചി. ഇനി കുഴീലേക്ക് കാലും നീട്ടി ഇരിക്കുന്ന ഈ പ്രായത്തിലല്ലേ മൈലാഞ്ചീടെ പൊറകെ പോകുന്നെ! നല്ല കാര്യവായി!”
The Author
പ്രിയപ്പെട്ട ജോയ്‌സി… കഥ മുഴുവൻ വായിച്ചു.. ഈ സൈറ്റിൽ വരുന്ന ഓരോ കഥയും വിടാതെ വായിച്ചിരുന്ന ഒരു കാലം എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഒരുപാട് നാളുകൾക്കു ശേഷം ഒരു കഥ ഒരു ഇരിപ്പിൽ വായിച്ചുതീർത്തു.. വല്ലാത്ത ഫീലിംഗ്.. ഒരുപാട് നല്ല എഴുത്തുകാരുടെ തിരോധാനം മൂലം നല്ല കഥയ്ക്കുള്ള കാത്തിരുപ്പ് ഞാൻ അവസാനിപ്പിച്ചതാണ്.. പക്ഷെ ആ കാത്തിരുപ്പ് വീണ്ടും തുടങ്ങുന്നു.. ജോയ്‌സിയുടെ കഥകൾക്ക് വേണ്ടി.. ഇനിയും എഴുതണം വായനക്കാർ ചൂണ്ടി കാണിച്ച ചെറിയ പിഴവുകൾ തീരുത്തണം.. കൃത്യമായ ഇടവേളകളിലുള്ള പ്രസിത്തീകരണം, ധാരാളം പേജുകൾ തുടങ്ങിയ പ്രത്യേകതകളും ജോയ്‌സിയുടെ കഥക്കുണ്ട്.. മന്ദൻരാജയുടെ മഞ്ജുവിനെ പോലെ… കട്ടകളിപ്പാന്റെ വീണയെപ്പോലെ.. പഴഞ്ജന്റെ സുഷമയെപോലെ.. തുടങ്ങി ഒരുപാട് കഥാപാത്രങ്ങളെ പോലെ ഗായത്രിയും പ്രേഷകരുടെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കും… ഞങ്ങളെ ഇട്ടേച്ചു പോവരുത്.. ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിക്കുക കഥയുടെ പേരുകൾ കഥയുടെ രീതി അല്ലെങ്കിൽ ആശയം മനസിലാവാത്ത രീതിയിൽ ആക്കിയാൽ നന്നായിരിക്കും… ഒരു അഭിപ്രായം ആണുട്ടോ… ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷയോടെ “കാതരയായ പ്രിയംവദ”