അഞ്ചന ചേച്ചി 4 [Cyril] 817

“എന്റെ വിക്രം എന്താ ഒന്നും പറയാഞ്ഞേ?” സങ്കടത്തോടെ ചേച്ചി ചോദിച്ചു. “എന്നോട് നിനക്ക് ദേഷ്യം തോന്നുന്നുണ്ടോ? എന്നോട് നി പിണങ്ങിയാണോ കിടക്കുന്നേ? ചേച്ചി വിഷമത്തോടെ എന്റെ രണ്ട് കവിളും പിടിച്ചു കൊണ്ട്‌ എന്റെ കണ്ണില്‍ നോക്കി ചോദിച്ചു.

ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നത് കണ്ടെനിക്ക് സങ്കടം വന്നു.

പക്ഷേ എന്റെ തല പൊക്കി ചേച്ചിയുടെ ചുണ്ടില്‍ ഉമ്മ കൊടുത്തിട്ട് ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ചേച്ചിയുടെ ശരീരം എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണ് ചേച്ചി, ചേച്ചിയെ എല്ലാം ചെയ്യുന്നതും എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണ്. പക്ഷേ ചേച്ചിയുടെ ശരീരത്തെ മാത്രമല്ല ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നത്. ചേച്ചിയുടെ മനസ്സിനേയും ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നു. ചേച്ചിയുടെ ഓരോ അണുവിനേയും ഞാൻ പ്രണയിക്കുന്നു.” അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ വലത് കവിളിൽ ഒന്ന് തലോടി.

ചേച്ചി സ്നേഹത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“എന്റെ ഹൃദയമാണ് നി, അഞ്ചന – എന്റെ ജീവ ശ്വാസമാണ് നീ – എന്റെ ജീവനും ജീവന്‍റെ തുടിപ്പും നീ തന്നെയാണ് അഞ്ചന! അതൊന്നും നിനക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ലയോ?!” വളരെ ഗൗരവപൂര്‍വ്വം തന്നെ ആ വാക്കുകൾ ഒക്കെ എന്റെ വായിൽ നിന്ന് വീണു.

അതൊക്കെ കേട്ട് ആകസ്‌മികാഘാതമേറ്റ പോലെ ചേച്ചി സ്തംഭിച്ചു പോയിരുന്നു. ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകളില്‍ അടക്കാനാവാത്ത ദുഃഖവും വേദനയും നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു, കണ്ണുനീര്‍ പൊട്ടിയൊഴുകി, ചുണ്ടുകള്‍ വിതുമ്പി.

അങ്ങനെ ഒന്നും ഞാൻ ചിന്തിക്കരുത് എന്നും.. അങ്ങനെ ഒക്കെ എന്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ കൊണ്ട് നടക്കരുത് എന്നും പറയുന്നത് പോലെ ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾ എന്നോട് അപേക്ഷിക്കുന്നത് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

പക്ഷേ എനിക്ക് ഒരുകാര്യം കൂടി ചേച്ചിയോട് പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“നീ ഇല്ലാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല അഞ്ചന, നീ ഇല്ലാതെ എന്റെ ജീവനും നിലനില്‍ക്കില്ല!! നിന്റെ സ്നേഹം ഇല്ലാതെ ഞാൻ ക്ഷയിച്ചു പോകും എന്റെ അഞ്ചന, നിന്റെ കരുതൽ ഇല്ലാതെ ഞാൻ അസ്തമിച്ചും പോകും.”

(തുടരും)