“ങും……. എന്താ പെണ്ണെ “
തന്റെ വലത്തേ തോളിൽ തലവെച്ചു ഇരിക്കുന്ന അവളുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് തന്റെ കവിൾ അമർത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“അമ്മയുടെയും ചെറിയമ്മയുടേം മുഖം കണ്ടട്ട് എന്തോ വിഷമം ഉള്ളത് പോലെ നിക്ക് തോന്നി “
“അവർക്ക് എന്ത് വിഷമം….. നിനക്ക് വെറുതെ തോന്നിയതായിരിക്കും “
അങ്ങനെ ഓരോന്നു സംസാരിച്ചു ഇണക്കുരുവികളെ പോലെ അവർ ബുള്ളറ്റിൽ പുഴയുടെയും വയലിന്റെയും അരികിലൂടെ പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
അവൻ അവളുടെ വീടിന്റെ മുറ്റത്തേക്ക് ബുള്ളറ്റ് കയറ്റി നിർത്തി.
ബുള്ളറ്റിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് നന്ദനയും (പ്രിയയുടെ അനിയത്തി ) അമ്മയും ഇറങ്ങി വന്നു….
“ചേച്ചി……… “
പ്രിയേ ഓടിവന്നു കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട് നന്ദന വിളിച്ചു….
“മോളേ…….. “
പ്രിയയും അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു…….
“മോനെ അകത്തേക്ക് വാ പുറത്ത് തന്നെ നില്കാതെ “
സ്റ്റെപ് ഇറങ്ങി വന്ന പാർവതി വിജയോട് പറഞ്ഞു. വിജയ് ബുള്ളറ്റിൽ തൂക്കിയിട്ട മധുരപലഹാരങ്ങളും ഫ്രൂട്ടിസും അടങ്ങുന്ന ഒരു കിട്ടും എടുത്തു അകത്തേക്ക് കയറി… മുന്നിൽ ആയി അവർ മൂന്ന് പേരും.
“വിജയേട്ടൻ……. “
“നന്ദു….. അച്ചുവേട്ടൻ എന്ന് വിളിക്ക്….. അവിടെ എല്ലാവരും അങ്ങിനെയ വിളിക്കുന്നെ “
“അഹ് ശരി…. ശരി….. അച്ചുവേട്ടൻ ഇനി ബാംഗ്ലൂർക്ക് തിരിച്ചു പോകുന്നുണ്ടോ “
“ഒന്നും തീരുമാനിച്ചട്ടില്ല “
“അല്ല എന്റെ ചേച്ചി എങ്ങിനെ ഉണ്ട് “
അതിനു അവൻ ഒരു മറുപടിയും പറഞ്ഞില്ല പകരം ഒന്ന് ചിരിച്ചു..
“പാവമാ എന്റെ ചേച്ചി…. ആര് എന്ത് പറഞ്ഞാലും അത് അക്ഷരംപ്രതി അനുസരിക്കും……. ആര് ചീത്ത പറഞ്ഞാൽ പോലും തിരിച്ചു ഒന്നും പറയാതെ ആ വിഷമം കരഞ്ഞു തീർക്കാൻ അറിയുകയുള്ളൂ…..ഒരിക്കലും വിഷമിപ്പിക്കരുത് എന്റെ ചേച്ചിയെ “
“ഞാൻ വിഷമിപ്പിക്കും……. അല്ലെ ശ്രീ “
ഇപ്പോൾ ഈ സ്റ്റോറി വായിക്കുന്ന ഞാൻ ?