അരളിപ്പൂന്തേൻ 5 [Wanderlust] 890

കണ്ടോ ആന്റി… പൊരിച്ചുവച്ച മീൻ മുഴുവൻ തിന്നിട്ട് വയറും തടവിക്കൊണ്ട് പോകുന്ന കണ്ടോ …

: പോടി…

റൂമിലെത്തി കിച്ചാപ്പിയെ വിളിച്ചപ്പോൾ അവന് സംസാരിക്കാൻ പോലും നേരമില്ലത്രേ. എന്നാലും ഇങ്ങനുണ്ടാവുമോ ഒരുത്തൻ. പെണ്ണിനെ അടുത്ത് കിട്ടിയപ്പോൾ തന്നെ ഒലിപ്പിച്ചോണ്ട് പോവാൻ അതിനും മാത്രം വലിയ എന്തോ തേങ്ങയാണോ ഈ പ്രണയം. അല്ലേലും പെണ്ണ് സെറ്റാവുന്നതുവരെ എല്ലാവരും ഇങ്ങനൊക്കെ ആയിരിക്കും. പിന്നല്ലേ കുറ്റവും കുറവുമൊക്കെ കണ്ടുപിടിക്കാൻ തുടങ്ങുക.. നമ്മൾ ഇത് കാണാത്തതൊന്നും അല്ലല്ലോ..

എന്നാലും ഇവർ എന്താ ഈ പണിയെടുക്കുന്നേ.. നേരം കുറേ ആയല്ലോ. ലെച്ചുവരേണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞു. താഴെ ലൈറ്റൊന്നും ഓഫാക്കിയിട്ടില്ല, മുറ്റത്ത് കത്തിനിൽക്കുന്ന ബൾബിന്റെ പ്രകാശം ജനലിലൂടെ റൂമിൽ വെട്ടം പരത്തുന്നുണ്ട്. അമ്മയും ഇന്ന് ഉറങ്ങുന്നില്ലേ. പുതിയ പെണ്ണ് വന്നതിന്റെ നെഗളിപ്പായിരിക്കും. എന്നെ ആർക്കും വേണ്ടാതായി. ഇന്നലെവരെ എന്റെ കുണ്ണമേൽ കയറി ബെല്ലിഡാൻസ് കളിച്ച ലെച്ചുവരെ കാലുമാറി. തോറ്റുകൊടുക്കാൻ നിന്നാൽ അതിനേ നേരം കാണൂ…അതുകൊണ്ട് താഴെ പോയിനോക്കാം…

ഓഹ്… എന്തൊരു ചിരിയാണ് എല്ലാവരും. ദൈവമേ തീ…അപ്പൊ ക്യാമ്പ് ഫയറും ഉണ്ടോ. ദേണ്ടെ ഇരിക്കുന്നു ആ തെണ്ടി. ഇപ്പൊ സംസാരിക്കാൻ നേരമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് ഫോൺ വച്ചവനാ. അപ്പൊ എല്ലാരുംകൂടി ചേർന്നുള്ള അറ്റാക്ക് ആണല്ലേ. നീതുവും സ്നേഹയും എന്നെ കണ്ടയുടനെ കൈയുയർത്തി കാണിച്ചു. ഒരു വളിച്ച ചിരിയോടെ ഞാനും ഹായ് പറഞ്ഞു. വേറെ വഴിയൊന്നും ഇല്ല. ഇനി ഇവിടെ കിടന്ന് ചീഞ്ഞു നാറുന്നതിലും നല്ലത് കിടന്നുറങ്ങുന്നതാ. അല്ലേൽ വേണ്ട ഒരു പഞ്ചിന് വണ്ടിയെടുത്ത് വിട്ടാലോ.. അതും വേണ്ട, അത് ഒരുമാതിരി നിരാശാ കാമുകൻ സ്റ്റൈലായിപ്പോകും. അതുകൊണ്ട് നൈസായിട്ട് ചന്ദ്രേട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക് വിടാം. രണ്ടെണ്ണം അടിച്ചിട്ട് പുതച്ചുമൂടി കിടക്കാം.

മുറ്റത്തുകൂടി അവരെ പാസ് ചെയ്ത് പോയപ്പോഴും ആരും തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതുപോലുമില്ല. അല്ലേലും ആരുടെ പ്രശംസയും എനിക്ക് വേണ്ട. നടന്ന് ചന്ദ്രേട്ടന്റെ വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും പുള്ളിക്കാരൻ ഉറങ്ങിയിരുന്നു. ഉമ്മറത്ത് ഇരിക്കുന്ന സ്വപ്നേച്ചിക്കും സീതേച്ചിക്കും കാര്യം പിടികിട്ടി. സീതേച്ചി ഉടനെപോയി സാധനവുമായി വന്നു. പക്ഷെ എന്റെ മനസ് അരുതെന്ന് പറഞ്ഞു. ചന്ദ്രേട്ടനില്ലാതെ ഞാൻ അവിടുന്ന് കഴിക്കില്ല. മാത്രമല്ല നടന്നുവരുമ്പോൾ മുഴുവൻ മനസിലെ ചിന്ത തുഷാരയെക്കുറിച്ചായിരുന്നു. ആദ്യമായി എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വന്ന അവളെ ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ വേണ്ടുവോളം വിഷമിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ഇനി ഒരു കള്ളുകുടിയന്റെ രൂപംകൂടി അവൾ കാണണ്ട. അതുകൊണ്ട് വേണ്ട. വിഷമിച്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ട് സ്വപ്നേച്ചി എന്തൊക്കെയോ ചോദിച്ചെങ്കിലും എല്ലാത്തിനും മുക്കിയും മൂളിയതുമല്ലാതെ ഞാൻ തുറന്നൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ കുളക്കരയിൽ എത്തിയതും ഞാനൊന്ന് പേടിച്ചു.