അവൻ ചെകുത്താൻ [അജൂട്ടൻ] 137

“ എന്റെ കുട്ടാ നീ ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക്… വെറും അഞ്ചു ദിവസം അല്ലേ അതിയാൻ കാണൂ… പിന്നെ ഞാൻ നിനക്ക് മാത്രം ഉള്ളതല്ലേ…. നിന്റെ കൊതി തീരും വരെ നിനക്ക് എന്നെ തിന്നാമല്ലോ… ഇപ്പൊ നീ പോകാൻ നോക്ക് അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ ചെകുത്താനെ നാട്ടുകാര് അങ്ങ് പോക്കും….”

“ ഒന്ന് പോടീ എന്നെ പൊക്കാൻ മാത്രം ധൈര്യം ഉള്ള ഒരു നായിന്റെ മോനും ഇവിടെ ഇല്ല… ഈ സാജൻ ഒന്ന് നോക്കിയാൽ മുള്ളുന്നവന്മാരാ ഇവിടെ ഉള്ളവന്മാരൊക്കെ….”

അതും പറഞ്ഞു അഴിച്ചിട്ട തുണിയും ധരിച്ച് സുജക്കൊരു ചിരിയും കൊടുത്തു അവൻ ആ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി… വയലിനിപ്പുറം ആയതിനാൽ അതികം വീടുകളോന്നും ആ വഴിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… അവൻ ആ വിജനതയിലൂടെ അവന്റെ ബുള്ളറ്റും ഓടിച്ചു പോയി…

പിറ്റേന്ന് പുലർച്ചെ പാല് വിൽക്കാനായി പോയ ഇട്ടൂപ്പ് തെങ്ങുതൊപ്പിൽ നിന്ന് കേട്ട മുരൾച്ച കേട്ട് ആ ഭാഗത്ത് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് ചോരയിൽ കുളിച്ച് കിടക്കുന്ന ഒരാളെയാണ്… ആളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ ഇട്ടൂപ്പ് അവിടെ നിന്നും വിളിച്ചു കൂവി… “ ചെകുത്താനെ ആരോ വെട്ടി….” പെട്ടന്ന് തന്നെ ആൾക്കാർ വന്ന് സാജനെ ആശുപത്രിയിൽ എത്തിച്ചു… പെട്ടന്ന് തന്നെ ഡോക്ടർ വന്ന് ഓപെറേഷൻ തീയേറ്ററിൽ പ്രവേശിപ്പിച്ചു…

“ നല്ല രീതിയിൽ പണിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… പറഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം ചെകുത്താന്റെ അല്ലെ ജന്മം ചാവാതെ ജീവനും പിടിച്ചു വച്ച് അത്രയും നേരം കിടന്നില്ലെ… അല്ലെങ്കിലും ഇവനേപോലെ ഉള്ളവന്മാരെ ഒന്നും കർത്താവ് അങ്ങ് വിളിക്കത്തില്ല….” അൽപം ദേഷ്യത്തോടെ സുനിച്ചൻ പറഞ്ഞൂ…

“ അല്ല സുനിച്ചാ ഇനി പഴയ കണക്കൊക്കെ മനസ്സിൽ വച്ച് നീ ആണോ അവനെ പൂട്ടിയത്…”
“അല്ല സമീറെ ഞാൻ മുട്ടുന്നെങ്കിൽ അത് നാലാൾ കാണുന്ന രീതിയിൽ ആയിരിക്കും…”
“അത് നമ്മൾ കണ്ടതാണല്ലോ… അന്ന് അവൻ തന്ന സമ്മാനം ഇപ്പോഴും നീ കൊണ്ട് നടക്കുവല്ലെ…”