ചാന്ദ്നി ശ്രീധരൻ & അസ്സോസിയേറ്റ്സ് 2

Chandini Shredhar and associates Part 2 | Author :  Arjun Dev

[ Previous Part ] [ www.kkstories.com ]

---

ഉടനെ കയ്യെത്തിച്ചവള് കുണ്ടിയിന്മേൽ തപ്പിനോക്കിയശേഷം ജീൻസ് വലിച്ചുകയറ്റാൻ നോക്കി…

പക്ഷെ പിടിമാറിയിട്ടവൾടെ ജട്ടിയാണ് മേലേയ്ക്കുവന്നത്…

പീച്ചിൽ ഇളംപച്ചനിറത്തിലെ പൂക്കളുള്ള നൈലോൺജട്ടി വലിഞ്ഞുകേറിയപ്പോഴേയ്ക്കും സേറയുടെ കുണ്ടിപന്തുകളെ മറച്ചിരുന്നു…

…ജീൻസ് മേലേയ്ക്കു വലിച്ചുകയറ്റിയവളെ സഹായിയ്ക്കണോ..??

ഇപ്പൊവേണ്ട.! വന്നിട്ടിതിപ്പോൾ രണ്ടാമത്തെദിവസമല്ലേ ആയുള്ളൂ…

ഇവളുടെയൊക്കെ ജട്ടിയും ബ്രായും വലിച്ചുകീറി മൊലയുംകുണ്ടിയും ഉപ്പുംകൂട്ടി കടിച്ചുപറിയ്ക്കാനും പൂറിനുള്ളിൽ കോലിട്ടിളക്കി അതിന്റെയാഴമളക്കാനും കാലമൊത്തിരി നീണ്ടുകിടക്കുവല്ലേ..??

…അതേ… ഈ വൃന്ദാവനത്തിൽ കണ്ണന്റെ രതിഘോഷംതുടങ്ങാനുള്ള ശംഘനാദം മുഴങ്ങാനിരിയ്ക്കുന്നതല്ലേയുള്ളൂ.!

…തുടരുന്നു.!

---

 

ഭിത്തിയിലിരുന്ന് എന്നെ നോക്കിച്ചിരിയ്ക്കുന്ന കണ്ണന്റെഫോട്ടോയിൽ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചശേഷം ഞാൻവീണ്ടും സേറയുടെ നേരേതിരിഞ്ഞു;

 

“”…എടീ… മോളൂസേ… നീയിങ്ങനെ ചന്തീം ജട്ടീമൊക്കെ തുറന്നുപിടിച്ചിരുന്നാൽ ഞാനുമൊരാണാണ് കേട്ടോ… എന്റെകൺട്രോളും പോവാവുന്നേയുള്ളൂ..!!”””_ എന്നുമ്പറഞ്ഞ് കൂട്ടിനൊരു വെകിടച്ചിരികൂടി ചിരിച്ചതും പെട്ടെന്നവളിലൊരു ഞെട്ടലുണ്ടായി…

ഉടനെ കൈപിന്നിലേയ്ക്കെത്തിച്ച് ജട്ടിയ്ക്കുള്ളിൽ നിറഞ്ഞുവിങ്ങിയിരുന്ന ചന്തിയിലൊന്നു തൊട്ടുനോക്കി… പിന്നെ തലവെട്ടിത്തിരിച്ചുകൊണ്ട് ചാടിയെഴുന്നേറ്റു…

 

“”…നോക്കുവൊന്നുമ്മേണ്ട.! കൊറേനേരായ്ട്ട് ഞാനിരുന്നു സീമ്പിടിയ്ക്കുവായ്രുന്നു… എന്തായാലും എനിയ്ക്കിഷ്ടായി… പീച്ച്കളറ്..!!”””_ അവൾടെ ചമ്മലുംനാണവും വിളറിയുള്ളനിൽപ്പുമൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾത്തോന്നിയ കൗതുകത്തിന് ഞാനിരുന്നു കിലുത്തി…

 

“”…എടാ നാണംകെട്ടവനേ… എന്നിട്ടെന്നോടുപറയാതെ നീയിരുന്നു നോക്കിയല്ലേ..?? ചെറ്റ..!!”””_ ചമ്മലിന്റെനിലയിൽ വലിയകുറവൊന്നും വന്നിട്ടില്ലെങ്കിലും പറ്റുന്നരീതിയിലൊക്കെ അതില്ലാതാക്കാനവൾ പരിശ്രമിച്ചുകൊണ്ടായ്രുന്നു ആ ഡയലോഗ്…

 

“”…പിന്നേ… ഇത്രേംനല്ലൊരു സീനൊഴിവാക്കി വായില് വെരലുമിട്ടിരിയ്ക്കാൻ ഞാനത്രവല്യ മക്കുണനൊന്നുവല്ല..!!”””

 

“”…അതെനിയ്ക്കു മനസ്സിലായി.! ഇനിയെന്തായാലും ഞാൻ ശ്രെദ്ധിച്ചോളാം..!!”””_ കണ്ണടയൂരി തുടച്ചുകൊണ്ടതുപറയുമ്പോൾ അവളുടെകണ്ണുകളിലെ കുസൃതിയെപ്പോലും നിരാകരിയ്ക്കാനെനിയ്ക്കു കഴിഞ്ഞില്ല.!

…മൈര്.! ഇതിപ്പോൾ പൊന്മുട്ടയിടുന്ന താറാവിനെ ആക്രാന്തംമൂത്തിട്ട് കൊതംതൊരന്നുനോക്കി കൊന്നപോലായല്ലോ.!

ഉള്ളവായുംവെച്ച് മിണ്ടാണ്ടിരുന്നാൽ മതിയായ്രുന്നു.!

അങ്ങനെ സ്വയംപിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് ഞെളിഞ്ഞിരിയ്ക്കുമ്പോഴാണ് ചാന്ദ്നിമാഡം ലാപ്ടോപ്പ്ബാഗുമായി പുറത്തേയ്ക്കിറങ്ങുന്നത്…

 

“”…മ്മ്മ്.! നേരംവെളുക്കുമ്പോളൊരു സഞ്ചിയുംതൂക്കിയങ്ങിറങ്ങും… നേരമിരുട്ടുമ്പോൾവരും… എങ്ങോട്ട് പോണോ എന്തോ..??!!”””_ ഉള്ളകൃമികൾ മൊത്തമിരുന്നു നുളയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാനിരുന്നു മുറുമുറുത്തു…