ചുരുളി 4 [ലോഹിതൻ] 232

നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളുടെ കാര്യം നടത്തണം അത്രേ ഒള്ളൂ… ലോകത്തുള്ള എല്ലാ ഭർത്താക്കന്മാരും ഭാര്യമാരും ചെയ്യുന്ന കാര്യമാ ഇതൊക്കെ… പക്ഷേ സ്നേഹം വേണം.. നിങ്ങൾക്ക് അതില്ല…

ഇനി മേലാൽ നിങ്ങളുടെ ആ സാധനത്തിനു വിസർജിക്കാനുള്ള സ്ഥലമായി എന്റെ കാലിനിടെ നിങ്ങൾക്ക് കിട്ടില്ല… അല്ലങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ മനോഭാവം മാറണം.. എന്നിട്ട് വന്നാൽ മതി എന്റെ അടുത്ത്…

ഇത്രയും കടുപ്പിച്ചു പറയുമ്പോൾ രവി ദേഷ്യപ്പെടുമെന്നാണ് നളിനി കരുതിയത്… പക്ഷേ അവൾ കരുതിയതിൽ നിന്നും വിഭിന്നമായി ആണ് രവി പ്രതികരിച്ചത്..

നളിനീ നിനക്ക് ശരിയായ സുഖം കിട്ടുന്നില്ലന്ന് എനിക്കറിയാം… ഞാൻ അതിനു വേണ്ടി എന്തു ചെയ്യാനും തയാറാണ്… ഈ ഒരു കാര്യം ഒഴിച്ച്…

ങ്ങും..നിങ്ങളെ കൊണ്ട് ഒരിക്കൽ ഞാൻ അത് ചെയ്യിക്കും… ഇപ്പോൾ ദാ ഇങ്ങോട്ട് നൊക്കി കുലുക്കി കളയാൻ നോക്ക്..

ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് അടുത്തു തന്നെ താഹസിൽദാർ ആകാൻ പോകുന്ന തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ മുൻപിൽ നൈറ്റി പൊക്കി വെച്ച് കാലും കവച്ചു കിടന്നു…

തന്റെചന്തിയിലെ ചൂരൽ പാടുകൾ ഭർത്താവ് കാണാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിച്ചായിരുന്നു അവളുടെ കിടപ്പ്…

പിറ്റേ ദിവസവും മനസും ശരീരവും ഒരുമിച്ച് ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടും അവൾ പിടികൊടുക്കാതെ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ പോന്നു…

പക്ഷേ വൈകുന്നേരം ആയപ്പോഴേക്ക് മാനസിക സംഘർഷം നളിനിയെ വിവശയാക്കി….

എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും ജോർജിന്റെ മുഖം ഓർക്കാതിരിക്കുവാൻ അവൾക്കാകുന്നില്ല.

താൻ എന്തിനാണ് ഇത്ര സംഘർഷം അനുഭവിക്കുന്നത്… തന്റെ മനസും ശരീരവും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ഇത്ര പാടുപെട്ട് വേണ്ടാന്നു വെയ്ക്കുന്നതുകൊണ്ട് എന്തു ഗുണം കിട്ടാനാണ്….. മനസിന്റെ പിരിമുറുക്കം കൂടുകയല്ലാതെ മറ്റു പ്രയോജനം ഒന്നും ഇല്ല…

അയാളെ കാണാതിരിക്കുവാൻ ശ്രമിക്കും തോറും തനിക്ക് മറ്റൊരുകാര്യത്തിലും ശ്രദ്ധിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല…

എന്നാൽ അയാളെ ഓർക്കുമ്പോൾ മനസ് തരളിതമാകുന്നു…. താൻ ഉന്മേഷവതിയാ കുന്നു… തനിക്ക് ആവശ്യമുള്ളത് എന്താ ണോ അത്‌ അയാളുടെ കൈയിൽ ഉണ്ട്…

അത് ഒരിക്കലും നോർമലായ കാര്യം അല്ല… താൻ അപ്നോർമലായ കാര്യങ്ങൾ ഇഷ്ട്ടപെടുന്നു….

അയാളുടെ ലിംഗം എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ വരുന്നുണ്ട്… പക്ഷേ അതുകൊണ്ടുള്ള ഇന്റർ കോഴ്സിനൊന്നും അത്ര പ്രാധാന്യം തോന്നുന്നില്ല… അയാൾ അടിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് ഓർഗാസം വരുന്നു… അയാളുടെ പരസ്പര ബഹുമാനം ഇല്ലാത്ത അശ്ലീലം നിറഞ്ഞ സംബോധനയും സംസാരവും എന്നെ വികാരവതി യാക്കുന്നു…