ചുരുളി 4 [ലോഹിതൻ] 239

ഇച്ചായാ… അവര് ബഹളം കൂട്ടി ആൾക്കാരെ അറിയിക്കുമോ എന്നാണ് എന്റെ പേടി….

ആക്കാര്യം ഓർത്ത്‌ നീ പേടിക്കണ്ട… ഇതൊക്കെ നമ്മുടെ സ്വകാര്യം അല്ലേ… അവൾക്കും ഇതിലൊക്കെ ഇൻട്രസ്റ്റ് ഉള്ളതു കൊണ്ടല്ലേ ഈ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഞാൻ അവളോട് പറയുന്നതും ഇതിലൊ ക്കെ പങ്കെടുപ്പിക്കുന്നതും….

അതുകൊണ്ട് വേറൊരു ചെവിയിലും ഇക്കാര്യങ്ങൾ എത്തില്ല… നമ്മുടെ സർക്കിളിൽ അല്ലാതെ….

അതെന്താ ഈ സർക്കിൾ…?

അതൊക്കെ നീ അറിയണ്ടപ്പോൾ അറിഞ്ഞാൽമതി… വെച്ചിട്ട് പോടീ പൂറീ….

ശ്ശെ… മനുഷ്യനോട് റെസ്‌പെക്റ്റോടെ സംസാരിക്കാൻ ഇയാൾക്കറിയില്ലേ…

അല്ല.. അയാളുടെ ഈ സ്വഭാവം ആണല്ലോ എനിക്ക് വേണ്ടത്… ആവിശ്യത്തിനു പരിഗണനയും ബഹുമാനവും തരുന്ന ഒരാൾ വീട്ടിൽ ഉള്ളപ്പോൾ ആണല്ലോ ഞാൻ ഇയാളെ തേടിപോയത്… അപ്പോൾ എനിക്ക് വേണ്ടത് റെസ്‌പെക്റ്റും മണ്ണാങ്കട്ടയുമൊന്നുമല്ല… എനിക്ക് വേണ്ടത് എന്താണോ അത് അയാളുടെ കൈയിൽ ഉണ്ട്…

മറിയയെ അഭിമുഖീകരിക്കാതെ കാര്യം നടക്കില്ലയെന്ന് വ്യക്തമായിരിക്കുന്നു…

പത്തര മണിക്ക് തന്നെ നളിനി ഒരുങ്ങിയിറ ങ്ങി…. സ്‌കൂട്ടറിന്റെ സീറ്റിനുള്ളിൽ തലേ ദിവസം വെച്ചിരുന്ന ചെറിയ ചൂരൽ അവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടന്ന് ഉറപ്പാക്കി…

നളിനിയുടെ മെറൂൺ കളർ ആക്റ്റീവ കടപ്പുറത്തേക്ക് പറന്നു…

പതിനൊന്നു മണിക്ക് മുൻപ്തന്നെ ജോർജിന്റെ വീട്ടു മുറ്റത്ത് നളിനിയെത്തി…

മുൻവാതിൽ അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നു… നളിനിയുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടികൊണ്ടി രുന്നു…

എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ നിന്നശേഷം കാളിങ് ബെൽ സ്വിച്ചിൽ വിരൽ അമർത്തി….

സെക്കണ്ടുകൾക്കകം കതകു തുറക്കപ്പെട്ടു മറിയയാണ്… ഒരു നൈറ്റിയാണ് വേഷം…

നളിനിയെകണ്ടു ഹൃദ്യമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ആഹ്… ടീച്ചർ വന്നോ… ഞാൻ കച്ചവടോം കഴിഞ്ഞ് നേരത്തെ വന്നു… ടീച്ചർ വരുന്നകാര്യം അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് വേറെ എങ്ങും താമസിച്ചില്ല…

മറിയയുടെ പെരുമാറ്റം കണ്ട് നളിനിക്ക് അൽപ്പം ആശ്വാസം തോന്നി… വിചാരിച്ചപോലെയല്ല… അരിശമോ കോപ മോ ഒന്നും ആ മുഖത്തില്ല….

വാ ടീച്ചറെ… അകത്തേക്ക് വാ…

നളിനി മറിയയുടെ പുറകെ വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി…

നളിനിയോട് ഇരിക്ക് ടീച്ചറെ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു മറിയ…

അവിടെ കിടന്ന ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് ചെയ്റിൽ ഇരിക്കാൻ കുണ്ടി താഴ്ത്തുമ്പോളാണ് നളിനി അത് കേട്ടത്…