ദേവയ്‌ക്കും അനഘയ്ക്കും വേണ്ടി 5 [Jon snow] [Climax] 307

ദേവയെ അവർ നടത്തിച്ചു കൊണ്ടുപോയി. പണിക്കാരി പെണ്ണുങ്ങളുടെ അടുത്ത് നിന്നും കുറേ പോയതിന് ശേഷം അവർക്ക് കാണാൻ പറ്റാത്ത സ്ഥലത്ത് എത്തിയപ്പോൾ അവർ ദേവയെ നിലത്തേക്ക് തള്ളിയിട്ടു.

അനഘ : ” ഹഹഹ രക്ഷപെടാൻ സാധിച്ചില്ലല്ലോ. ഇനി നിനക്ക് രക്ഷപ്പെടാൻ പറ്റില്ല ഒരിക്കലും ”

സാന്ദ്ര വീണ്ടും അവന്റെ കഴുത്തിൽ ചങ്ങല അണിയിച്ചു.

മണിയമ്മ : ” ഇനി നീ മുട്ടിൽ ഇഴഞ്ഞു വന്നാൽ മതി. ”

മണിയമ്മ അവനെ നാല് കാലിൽ നിർത്തി. അജിത അവന്റെ ചങ്ങളയുടെ അറ്റം പിടിച്ചു. അവർ നടക്കുന്നതിന് പുറകെ ദേവ നാല് കാലിൽ നടക്കേണ്ടി വന്നു. സാന്ദ്രയും അനഘയും അവനെ പുറകിൽ നടന്നു. ഇടയ്ക്ക് അവർ അവനെ ചവിട്ടി പുറകിൽ നിന്ന്.

ആ തോട്ടം മുഴുവൻ അവനെ അങ്ങനെ നടത്തിച്ചു കൊണ്ടു വന്നു വീടിന്റെ പിന്നിൽ എത്തിയപ്പോളേക്കും ദേവ തളർന്നു നിലത്തേക്ക് വീണിരുന്നു. ദേവ മുട്ടിൽ നടക്കുന്നത്തിന്റെ ഒരു വീഡിയോ സാന്ദ്ര മൊബൈലിൽ എടുക്കുകയും ചെയ്തു.

അവന്റെ കൈപ്പത്തിയും കൽമുട്ടും ഒക്കെ വേദനിച്ചിട്ട് വയ്യ.

പക്ഷെ കമഭ്രാന്തികൾ ആയ ആ തടകമാർക്ക് ദേവയെ വീണ്ടും കൂതിയിൽ അടിക്കാൻ തോന്നി. എന്നാൽ വീടിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറാൻ പോലും വയ്യാതെ ദേവ അവിടെ മണ്ണിൽ കിടന്ന് പോയി.

ആ തടകമാർ ദേവയെ അകത്തേക്ക് എടുത്തുകൊണ്ടു പോകാൻ നോക്കിയൊന്നും ഇല്ല. അവർ സ്ട്രാപോണ് എടുത്ത് കൊണ്ടുവന്നു അവനെ ആ ഓപ്പൺ എയറിൽ ഇട്ട് പണ്ണി. ദേവ പ്രതികരിക്കാൻ പോലും ആകാതെ കിടന്നു കൊടുത്തു.

കുറേ നേരത്തിനു ശേഷം സാന്ദ്രയും അനഘയും കൂടി അവനെ അലക്ക് കല്ലിന്റെ അടുത്ത് കൊണ്ടുപോയി കുളിപ്പിച്ചിട്ട് അകത്തേക്ക് കയറ്റി.

ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞ് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മണിയമ്മയും സുചിത്രയും അജിതയും മടങ്ങിപോകാൻ ഒരുങ്ങി.

മണിയമ്മ : ” ഇത്തവണ ശെരിക്കും പൊളിച്ചു. ഇനിയും ഇത് പോലെ ചെക്കന്മാരെ കിട്ടുകയാണെകിൽ വിളിക്കണേടി ”

ജയന്തി : ” ഓഹ് നീയും ഇറക്ക് ചെക്കന്മാരെ. ”

സുചിത്ര : ” എന്നാൽ ശെരി ”

അവർ മൂന്ന് പേരും പടിയിറങ്ങി. ദേവ തളർന്ന് ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു. വൈകുന്നേരം വരെ അവർ അവനെ ഉറങ്ങാൻ സമ്മതിച്ചു.

വൈകുന്നേരം ദേവയെ മോളി വിളിച്ചുണർത്തി ഭക്ഷണം കൊടുത്തു. അപ്പോൾ ഒരു ആറ് മണിയായി. മോളി അതിനുശേഷം വീട്ടിൽ പോയി.

ജയന്തി : ” എടി നിങ്ങൾ ഇവനെ എന്ത് ചെയ്യാൻ പോകുവാ ഇനി ”

സാന്ദ്ര : ” ആവശ്യം കഴിഞ്ഞില്ലേ. വെറുതെ വിട്ടേക്കാം. അവന്റെ വീഡിയോ നമ്മുടെ കയ്യിൽ ഉണ്ടല്ലോ. ഇനി പ്രതികരം ചെയ്യാനുള്ള ധൈര്യം ഒന്നും അവനു ഇല്ല ”

ജയന്തി : ” നിങ്ങൾ എപ്പോളാ പോകുന്നെ ”

സാന്ദ്ര : ” നാളെ രാവിലെ പോകാം. ആന്റി ഞങ്ങൾക്ക് പൈസ താ ”