പെട്ടെന്ന് ഒന്നുടെ പോയി കുളിച്ചിട്ടു ഒരു കാഖി നിറമുള്ള ഷോർട്സും ഒരു വെള്ള ഷർട്ടും ഇട്ടു എഴുതിയ കത്തും പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടുകൊണ്ട് പുറത്തേക്കു വന്നു. പുറത്തേക്കു വന്നതും മമ്മിയുടെ ചോദ്യം… “എങ്ങോട്ടേക്കാട ഈ അസ്സമായതു…?”
“ഒന്ന് നടക്കാനിറങ്ങിയതാ മമ്മി… നല്ല ഗ്യാസ് ഉള്ള പോലെ… ഒന്ന് നടന്നേച്ചും വരാം. കറണ്ട് പോയ പിന്നെ ചൂടല്ലേ. ആ സമയം നടന്നു തീർക്കലോ.” അങ്ങനെ പറഞ്ഞു ഞാൻ ചെരിപ്പും എടുത്തിട്ട് ഒന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. സമയം ഏഴേകാൽ ആയതേ ഉള്ളു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ചുമ്മാ ഒന്ന് അടുത്ത കട വരെ നടന്നു. അവിടുന്ന് ഒരു മിൽക്കി ബാറും വാങ്ങി.
അപ്പോഴേക്കും കറണ്ട് പോയി. പിന്നെ ഒട്ടും വൈകിച്ചില്ല… പെട്ടെന്ന് വിട്ടു. അഞ്ചുമിനിറ്റ് കൊണ്ട് ദിവ്യയുടെ വീടിൻ്റെ അടുത്തെത്തി. ഗേറ്റ് പൂട്ടിയിട്ടില്ല. അല്പം തുറന്നിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ ശബ്ദമൊന്നും ഉണ്ടാക്കാതെ മെല്ലെ ഉള്ളിലേക്ക് ചെന്നു. കാർ ഇല്ലന്നുള്ളത് തന്നെ അങ്കിൾ ഇല്ല എന്നതിൻ്റെ തെളിവാണ്. ഉള്ളിൽ കടന്നതും അവിടെ പടിയിൽ ഇരിപ്പുണ്ട് ദിവ്യ. നല്ല ഇരുട്ടാണ്. മുറിക്കുള്ളിൽ ഒരു മെഴുകു തിരി കത്തുന്നുണ്ട്. അതല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഇല്ല. വെള്ള നിറത്തിലുള്ള ഒരു പാവാടയും അതിൻ്റെ മുകളിലായി ഒരു ഇരുണ്ട നിറത്തിലുള്ള ഷർട്ടും ആയിരുന്നു അവളുടെ വേഷം. അതിലും ഒരു ഭംഗി തന്നെ ആയിരുന്നു അവളെ കാണാൻ.
അടുത്തേക്ക് ചെന്നിട്ടു മിൽക്കി ബാറും കത്തും അവൾക്കു കൊടുത്തു. എന്ത് മിണ്ടണം എന്നൊന്നും അറിയില്ല രണ്ടാൾക്കും.
“ഇനിയെങ്കിലും എന്നെ വിശ്വസിക്കണം. ഞാൻ തന്നെയാണ് എഴുതിയത്.” എങ്ങനെയോ ഞാൻ അത് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
അവൾ അത് വാങ്ങി വച്ചു.
“ഇപ്പോഴും തീരുമാനം ഒന്നും ആയില്ലേ?” ഞാൻ ഒന്ന് സ്വരം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു.
“ചേട്ടായി… എനിക്ക് ഇഷ്ടക്കേടൊന്നും ഇല്ല. പക്ഷെ എനിക്ക് ഉറപ്പു വേണം… ചേട്ടായി ഇതൊന്നും സമയം കളയാനായി ചെയ്യുന്നതല്ലന്നു… എന്നിൽ എന്ത് കണ്ടിട്ടാണ് ഇഷ്ടപെട്ടതെന്നു എനിക്ക് ഇപ്പോഴും മനസിലാവുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ പേടിയാണെനിക്ക്.” അവൾ ഒരുപാടു ഇതേക്കുറിച്ചു ആലോചിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.
ഞാൻ അവളുടെ മുന്നിൽ താഴത്തെ പടിയിൽ ഇരുന്നു.
Please continue bro…
നന്നായിട്ടുണ്ട് കേട്ടോ
ഈ കഥ ഇറോടിക്ക് ലൗ സ്റ്റോറി ആക്കി എഴുതിയാൽ അടിപെളിയായിരിക്കും
ഇത് കൊള്ളട്ടെ ആതിരക്കുട്ടിയെ… പ്രണയത്തിന്റെ സ്വാദിൽ കാമാഗ്നി ജ്വലിപ്പിച്ചു. ഇയ്യാളുടെ എഴുത്തുകൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു വരുന്നു. ഇനിയും എഴുതുക.